Ο φάρος αυτός πρωτολειτούργησε το 1863 και κατασκευάστηκε από την Γαλλική Εταιρία Οθωμανικών Φάρων κοντά στο χωριό Συκαμινιά στην Λέσβο. Το ύψος του πύργου είναι 6,5 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 20 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Στην αρχή λειτουργούσε με "ζωντανή" φλόγα, που υψωνόταν με μηχανισμό τροχαλιών σε μια μεταλλική στήλη. To 1981 τροφοδοτήθηκε με ηλεκτρικό ρεύμα. Η πρόσβαση στο φάρο είναι αρκετά δύσκολη από την ξηρά, μέσω δύσβατων μονοπατιών, που καταλήγουν στο ακρωτήριο Κόρακας, όπου στέκεται περήφανος αλλά εγκαταλελειμμένος μόλις 6 ναυτικά μίλια απέναντι από τις τουρκικές ακτές.