Στο χωριό Καστριά της
Αχαΐας
60 χλμ. από την
ΤΡΙΠΟΛΗ και
9 χλμ. από την
ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ βρίσκεται
το ξακουστό “Σπήλαιο των Λιμνών”.
Είναι ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις
διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς
το “Σπήλαιο των Λιμνών” έχει κάτι το αποκλειστικά δικό του, που δεν
υπάρχει σε άλλα γνωστά σπήλαια. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές και μάλιστα σε
τρεις ορόφους λίμνες του, που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο.
Είναι παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού με εξερευνημένο μήκος 1980 μέτρα.
Τον χειμώνα που λιώνουν τα χιόνια το σπήλαιο μετατρέπεται σε υπόγειο ποταμό με
φυσικούς καταρράκτες. Κατά τους θερινούς μήνες ένα τμήμα του σπηλαίου ξηραίνεται
και αποκαλύπτονται πρωτότυπες δαντελωτές λιθωματικές λεκάνες και φράγματα ύψους
μέχρι και 4μ. Το υπόλοιπο σπήλαιο διατηρεί μόνιμα νερά σε 13 γραφικές λίμνες.
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου προς το παρόν ανέρχεται
σε 500 μέτρα. Περιλαμβάνει εγκατάσταση καλλιτεχνικού φωτισμού. Ο επισκέπτης μπαίνει
στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατ’ ευθείαν στο δεύτερο
όροφο. Οι διαστάσεις του τμήματος αυτού προκαλούν δέος, έκσταση, θαυμασμό. Η διάβαση
των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γεφυρούλες.
ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν απολιθωμένα οστά ανθρώπου
και διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου. Το τμήμα αυτό προορίζεται
για βιοσπηλαιολογικό εργαστήριο διεθνούς προβολής.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
Ο μύθος λεει πως οι κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου,
Λυσίππη, Ιφινόη και Ιφιάνασσα, καυχήθηκαν ότι ήσαν ωραιότερες από τη θεά Ήρα και
περιφρόνησαν τη λατρεία του Διονύσου. Η σύντροφος του Δία δε συγχώρεσε την αλαζονεία
τους και σάλεψε τα λογικά τους, με συνέπεια να πιστέψουν πως ήσαν δαμάλες και
τρέχοντας σε βουνά και λιβάδια της
Πελοποννήσου,
μεταδίδανε μανία παιδοκτονίας στις γυναίκες της
Αργολίδας.
Κάποτε φτάσανε στο σπήλαιο των
Αροανίων,
όπου τις βρήκε ο Μελάμποδας και τις θεράπευσε. Στη συνέχεια τις οδήγησε στο χωριό
Λουσσοί.
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ - ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
Το 1964, κάτοικοι των Καστριών ανέβηκαν για πρώτη φορά στον δεύτερο
όροφο με ξυλόσκαλες από αναβαθμίδα ύψους 9 μ. Η εξερεύνηση έγινε από τον Ελληνικό
Ορειβατικό Σύνδεσμο με τον καθηγητή Ι. Μελέντη και η χαρτογράφηση από την Ελληνική
Σπηλαιολογική Εταιρία με την Σπηλαιολόγο Αννα Πετροχείλου. Η αξιοποίηση του σπηλαίου
άρχισε το 1981 από τον
Ε.Ο.Τ.
(Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού) και συνεχίστηκε από την πρώην Κοινότητα Καστριών.
Σήμερα την ευθύνη της λειτουργίας του έχει ο
Δήμος
ΛΕΥΚΑΣΙΟΥ με έδρα την
ΚΛΕΙΤΟΡΙΑ
(Μαζέϊκα).