Ενα νησί με ονόματα Αγνούσσα και Εγνούσσα, Οινόεσσα, Οινούσσα, Οινούσσαι,
πιο πιθανό η ρίζα του ονόματος να βρίσκεται στο κρασί που πολύ παλιά έδιναν τα
αμπελάκια στους χωματόλοφους. Ο Γ. Ζολώτας στην Ιστορία της Χίου λεει: «Οινούσσαι:
το βόρειο μέρος του πορθμού της Χίου φράσσει ως εγκάρδιος μάνταλος το σύμπλεγμα
των Οινουσσών εξ' επτά μικρών νησίδων εκτεινομένων προς βορειανατολικήν διεύθυνσην.
Και μεταξύ μεν της Χίου και Οινουσσών αφίεται ως εικώς στενή τις διάβασις, ην
διαχωρίζει πάλιν η σκοπελώδης νησίς Στρόβιλος μεταξύ δε των Οινουσσών και της
Ερυθραίας (Καραμπουρνού) το διάστημα είναι ευρύ διπλάσιον ίσως». Συνολική έκταση
14 τ. χιλιόμετρα και περίμετρος 22 χιλιόμετρα. Γεμάτο λόφους και κάμπους στα Νότια
και τα Δυτικά με γκρεμούς απότομους στα Βόρεια και Ανατολικά που κατεβαίνουν προς
τη θάλασσα και σχηματίζουν «βάλες». Οι πρόσφυγες από τη Μικρασία, μέχρι και λίγα
χρόνια πριν, ήταν οι καλύτεροι αμπελουργοί. Ομως η θάλασσα άνοιξε τις πόρτες της,
έτσι η Αιγνούσα έγινε μια από τις πιο σπουδαίες ναυτικές μονάδες στην παγκόσμια
αγορά. Η πόλη αμφιθεατρικά χτισμένη βρίσκεται στο Μανδράκι και οι δυο λόφοι είναι
ο Προφήτης Ηλίας και η Ακρόπολη.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο της Νομαρχίας
Χίου.
Έχετε την δυνατότητα να δείτε περισσότερες πληροφορίες για γειτονικές ή / και ευρύτερες περιοχές επιλέγοντας μια από τις παρακάτω κατηγορίες και πατώντας το "περισσότερα"
