Εμφανίζονται 7 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ Νομαρχία ΑΤΤΙΚΗ" .
ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ (Αρχαία πόλη) ΕΛΛΑΔΑ
Site: Piraeus
Type: Shipshed
Summary: Stoa-like boathouse; several located on the shores of the
harbors at Piraeus.
Date: ca. 480 B.C. - 390 B.C.
Period: Classical
Plan:
Floors, with slotted slipways cut to accommodate trireme keels, that sloped and
descended into the water between rows of tall columns alternating with rows of
shorter columns. Parallel roofs supported by taller columns at the ridges and
the shorter columns at the valleys.
History:
Slipways cradled and protected the keel and undersides of ship when it was hauled
from the water.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 3 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
Site: Piraeus
Type: Theater
Summary: Theater; west of the Zea harbor.
Date: ca. 200 B.C. - 100 B.C.
Period: Hellenistic
Plan:
Cavea with stone seats facing a stage building which extended the width of the
orchestra. Orchestra surrounded by a covered channel. Fourteen flights of steps
creating 13 kerkides at the level below the diazomata.
History:
Modeled after the Theater of Dionysos in Athens. Design and proportions matched
those of the theater in Athens.
This text is cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 2 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΑΙΓΙΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΤΤΙΚΗ
Region: Saronic Gulf
Periods: Neolithic, Early Bronze Age, Middle Bronze Age, Late Bronze
Age, Dark Age, Geometric, Archaic, Classical, Hellenistic, Roman, Byzantine, Modern
Type: Fortified city
Summary: Capital city of the island of Aegina.
Physical Description:
The ancient capital of Aegina is located on the NW coast
of the island, partially under the modern town. The city had a larger commercial
harbor and N of this a rectangular military harbor. The latter was protected on
the N by a low promontory which served as the acropolis. The Classical city walls
enclosed both harbors and the acropolis promontory. On the promontory beneath
the levels of the ca. 500 B.C. temple of Apollo and the remains of an earlier
temple, excavations have uncovered levels of continuous occupation extending back
through the Bronze Ages to the Neolithic. The successive settlements on the acropolis
were each fortified, at least since the Early Bronze Age. The 6th century temple
of Apollo was replaced by a late Roman fortress.
Description:
Aegina is located in a key maritime position and since prehistoric
times has had close trade contact with the mainland and the islands. It may have
been depopulated in the Dark Ages and then resettled by colonists from the Peloponnese
in the 10th century B.C. By the end of the 8th century, however, Aegina was independent
of any mainland ties. During the 7th and 6th centuries, Aegina was a major maritime
power and had trade contacts from Egypt to Spain. The island was especially noted
for its fine pottery and bronze products. Aegina was apparently the first Greek
city state to adopt coinage and its system of weights became one of the earliest
standards for trade in the Greek historical period. During the 6th century B.C.
the growing power of Athens came into conflict with the interests of Aegina. Although
Aegina fought along side the Greeks at Salamis, conflict with Athens continued
and in 458 B.C. Athens defeated the combined navies of Aegina and Corinth. In
431 B.C. Athens expelled the inhabitants of Aegina and established an Athenian
cleruchy on their territory. In 404 B.C. the remaining Aegina citizens returned
from exile, but the city was no longer a major power. Aegina came under Macedonian
control and finally in 210 B.C. it passed to the rule of Pergamon.
Exploration:
Excavations: 1894, B. Stais; 1901, Thiersch; 1904, Keramopoullis.
German excavations directed by P. Wolters 1924-1926; by G. Welter 1926-1931, 1941-43;
and by H. Walter 1966-1972.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 36 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ (Αρχαία πόλη) ΕΛΛΑΔΑ
Region: Attica
Periods: Archaic, Classical, Hellenistic, Roman
Type: Port city
Summary: Port located on the Munichia peninsula 7 km from Athens.
Physical Description:
The 3 natural harbors (Zea and Munichia on the E and Kantharos
on the W) of the peninsula were enhanced with fortified moles and narrowed entrances
that could be closed by chains. The peninsula was enclosed by fortifications and
3 long walls provided a secure corridor to Athens. Piraeus was laid out and built
on a grid plan by Hippodamos of Miletus. In addition to a spacious agora at the
center of the city and numerous public and religious buildings, many quays, warehouses,
arsenals, dry docks and over 300 ship-sheds served the Athenian fleet and commercial
interests. A majority of the inhabitants were "Metics" or resident aliens which
gave the city a cosmopolitan character.
Description:
Prior to the 5th century B.C., the Athenians kept their
warships at the beach of Phaleron Bay, E of the Munichia peninsula. As Athens
grew to rival the major maritime powers of Corinth and Aegina, Themistocles created
an Athenian fleet of 200 ships and in 493 expanded the fortifications of the Piraeus
which Hippias had started in 527-510 B.C. In addition to the fortifications, ship
sheds, dry docks, storage buildings, and arsenals were built to serve as base
for the fleet. After the interruption of the Persian invasion in 480 B.C., the
work continued and at ca. 450 B.C. the architect Hippodamos of Miletus laid out
a new city grid plan (one of the earliest employment of this plan in Greece),
and the Long Walls to Athens were constructed. The Long Walls and fortifications
were destroyed on order of the Spartans at the end of the Peloponnese War in 404
B.C., but rebuilt by Konon in 393 B.C. Piraeus was pillaged by Sulla in 86 B.C.,
but enjoyed a revival under Hadrian and the Antonines in the 2nd century A.D.
In 267 A.D. the city was raided by the Herulians, and after another destruction
by Alaric in 396 A.D. it lost its importance as a major port city.
Exploration:
1885 excavation gave plan of ship-sheds. 1887, French School
of Archaeology excavated the Aphrodision Gate. Little systematic excavation, but
many chance finds and salvage digs by the Greek Archaeological Service.
Donald R. Keller, ed.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains 54 image(s), bibliography & interesting hyperlinks.
ΑΙΓΙΛΑ (Αρχαία πόλη) ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ
Στο μυχό του μικρού κολπίσκου του Ξηροποτάμου, εκεί όπου τα αρχαία χρόνια λειτουργούσε
το λιμάνι της Αιγίλας, σώζονται ακόμα τμήματα από τις δέστρες του, ενώ το 1880,
κατά την διάρκεια εργασιών, είχε ανακαλυφθεί αφιερωματικό άγαλμα του Απόλλωνος
Αιγιλιέως (εκτίθεται στο Αρχαιολογικό
Μουσείο Αθηνών), καθώς και τμήματα του ιερού του θεού, που βρισκόταν στο λιμάνι.
Στη βάση του αγάλματος υπήρχε αφιερωματική επιγραφή από τον Αριστομένη γιό του
Αριστομήδους, Θεσσαλό από τις Φέρες
και τον Νίκωνα γιό του Κηφισοδώρου από την Αθήνα
προς τον θεό. Στον χώρο του αρχαίου λιμανιού σώζονται τμήματα τοίχων που εκτιμάται
ότι ανήκαν στο ιερό ή στις εγκαταστάσεις του λιμανιού, καθώς και λαξευμένα στο
βράχο σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο Κάστρο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Κοινότητας Αντικυθήρων
Πολύ καλά διατηρείται η τειχισμένη αρχαία πόλη που υπήρχε τα ελληνιστικά χρόνια στο βόρειο τμήμα του νησιού, στο "Κάστρο", πάνω από τον ορμίσκο του Ξηροποτάμου, όπου βρισκόταν το λιμάνι της. Η πόλη σώζεται ολόκληρη, σε έκταση περίπου 300 στρεμμάτων και θα πρέπει να την κατοικούσαν περίπου 800 άτομα. Σε πολλά σημεία τα τείχη της διατηρούνται σε ύψος 6m. Σώζεται επίσης σε πολύ καλή κατάσταση ένας νεώσοικος (επικλινής χώρος για τη φύλαξη ενός πολεμικού ή πειρατικού πλοίου) λαξευμένος ολόκληρος στον βράχο, από τους ελάχιστους στον ελλαδικό χώρο που σώζεται ολόκληρος. Από την έως τώρα ανασκαφική έρευνα φαίνεται ότι η οχύρωση κατασκευάστηκε προς τα τέλη του 4ου ή τις αρχές του 3ου αι. π.Χ. με μια σημαντική επισκευή προς τα μέσα του 3ου αι. π.Χ, μετά τις καταστροφικές εκστρατείες των Ροδίων. Η ζωή στην πόλη σταματάει τον 1ο αιώνα π.Χ. Από πολύ νωρίς το νησί φαίνεται ότι βρισκόταν κάτω από την εξουσία της Φαλάσαρνας, της γνωστής "πειρατικής" πόλης της δυτικής Κρήτης, της οποίας αποτελούσε το παρατηρητήριο και το προκεχωρημένο φυλάκιο. Ακολούθησε την τύχη της και καταστράφηκε όταν, μεταξύ του 69 και του 67 π.Χ. οι Ρωμαίοι αποφάσισαν την "εκστρατεία κατά της πειρατείας". Σε όλη την έκταση της πόλης είναι εμφανή τα σημάδια της ταραχώδους πολεμικής ιστορίας του νησιού. Ανάμεσα στα κινητά ευρήματα μεγάλο ποσοστό αποτελούν τα κατάλοιπα πολεμικών επιχειρήσεων, όπως είναι τα λίθινα βλήματα καταπελτών, οι αιχμές βελών και πάρα πολλές μολυβδίδες (μολύβδινα βλήματα σφενδόνας σε σχήμα αμυγδάλου) ενώ και στα τείχη διακρίνονται ιδιαίτερα πολλές επισκευές και μάλιστα σε ορισμένα σημεία αυτές είναι πολύ πρόχειρες.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Κοινότητας Αντικυθήρων
ΣΚΑΝΔΙΑ (Αρχαία πόλη) ΚΥΘΗΡΑ
Το Παληόκαστρο είναι βουνό βραχώδες με μαγευτική θέα προς τον κάμπο
της Παληόπολης και τη θάλασσα, ύψους 253μ. και έκτασης 145 στρεμμάτων περίπου.
Εκεί ήταν χτισμένα τα "Ανω Κύθηρα" του Θουκυδίδη, η αρχαία πρωτεύουσα
των Κυθήρων, σε απόσταση περίπου 2 μιλίων από τα παραθαλάσσια Κύθηρα, τη Σκάνδεια,
το αρχαίο επίνειο. Στην κορυφή του βουνού, στο ωραιότερο σημείο είναι χτισμένη
η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού σε ρυθμό βασιλικής δισυπόστατης.
Ανήκει στον 7ο αιώνα μ.Χ. αλλά από το νάρθηκα αντικρύζει κανείς κολόνες και δωρικά
κιονόκρανα προερχόμενα από τον αρχαίο ναό της Αφροδίτης. Εσωτερικά και εξωτερικά
παρατηρούμε λείψανα από το αρχαιότατο και σεμνότατο ιερό της Αφροδίτης χρονολογούμενα
από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Οι πώρινες κολώνες του ναού άλλες είναι ολόκληρες και άλλες
μισές. Υπάρχουν επίσης πώρινα αρχαϊκά κιονόκρανα, μερικοί πώρινοι ογκόλιθοι και
μέρος ενός επιστήλιου. Ο διάσημος αρχαιολόγος Σλήμαν που επισκέφθηκε τα Κύθηρα
στο τέλος του περασμένου αιώνα διατύπωσε τη γνώμη ότι ο ναός της Αφροδίτης, ο
οποίος θα παρήκμασε κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και σιγά σιγά εξαφανίσθηκε
μαζί με το ξόανο της θεάς, θα πρέπει να βρισκόταν στο ίδιο σημείο ή κάπου εκεί
κοντά.
Σε απόσταση 400 μέτρων δυτικά του αγίου Κοσμά, σε μια τοποθεσία ονομαζόμενη
"Κολώνες" ήταν μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα δυο όρθιες κολώνες από
τον αρχαίο ναό που τις έβλεπαν οι περιηγητές που πέρασαν κατά καιρούς από τα Κύθηρα.
Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Nicobay, Γάλλος γεωγράφος που ήρθε στα Κύθηρα το 1550,
ο οποίος διηγείται ότι υπήρχε στο Παληόκαστρο άγαλμα της ωραίας Ελένης το κεφάλι
του οποίου ο τότε Βενετός προβλεπτής μετέφερε στη Βενετία. Διηγείται ακόμη πως
υπήρχε μια παράδοση σύμφωνα με την οποία εδώ χάρηκε ο Πάρης τον έρωτά του με την
Ελένη μετά την απαγωγή της. Ακόμη πως εκεί υπήρχε κάστρο του Μενελάου και ένας
τετράγωνος πύργος.
Οι πιστοί της θεάς Αφροδίτης ανεβοκατέβαιναν στο Παληόκαστρο κρατώντας
τρυγόνια, τα ιερά πουλιά της θεάς. Κατά τη παράδοση οι κοπέλες του νησιού ζήτησαν
από τη θεά να τους δίνει ομορφιά και χάρη. Η θεά άφησε τη ζώνη της όπου όποια
κοπέλα την έβλεπε γινόταν πολύ όμορφη. Όμως οι μοίρες ζήλεψαν και έκλεψαν τη ζώνη.
Το 424 π.Χ κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο το Παληόκαστρο καταλήφθη από το Νικία,
τον Αθηναίο στρατηγό, που ήρθε στα Κύθηρα με 20 καράβια και 2.000 στρατό για να
αποσπάσει το νησί από την κατοχή των Αθηναίων.Το Παληόκαστρο, που το σημάδεψαν
3 πολιτισμοί, ο αρχαίος ελληνικός, ο χριστιανικός και ο νεώτερος λαϊκός πολιτισμός,
γνώρισε καταστροφές, λεηλασίες, βαρβαρικές επιδρομές και κουρσάρικη βία. Ο σημερινός
επισκέπτης του Παληόκαστρου σκοντάφτει διαρκώς σε πώρινους ογκόλιθους, μικρά κολωνάκια
και άλλα διάφορα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του αρχαίου οικισμού, εντοιχισμένα σε
πανέμορφους αγροτικούς οικίσκους που είναι στη γύρω περιοχή. Υπάρχει επίσης εκεί
ένα αρχαίο πηγάδι με πώρινο στόμιο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Κυθήρων
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
