ΑΝΔΡΟΣ, Νησί, ΚΥΚΛΑΔΕΣ

  Η Ανδρος είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και το δεύτερο σε έκταση μετά τη Νάξο, με μήκος 40 χλμ και πλάτος 17 χλμ. Βρίσκεται ανάμεσα στην Εύβοια και την Τήνο και από την πρώτη χωρίζεται με τον πορθμό Καφηρέας (Κάβο Ντόρο), ενώ από την δεύτερη με το λεγόμενο «Στενό». Ορεινό νησί, γοητεύει τους επισκέπτες του με τις αντιθέσεις της φυσικής του ομορφιάς και την τεράστια πολιτιστική του κληρονομιά, προϊόν μιας μακραίωνης ιστορίας που ξεκινά πριν το 3.000 π.Χ. Το όνομα Ανδρος το συναντάμε για πρώτη φορά στον Ηρόδοτο και μετά στον Αισχύλο στην τραγωδία «Πέρσαι» (5ος αιώνας π.Χ.). Το νησί φαίνεται, πως οφείλει το όνομά του στον πρώτο οικιστή του, Ανδρο, ήρωα με θεϊκή καταγωγή. Η Ανδρος κατοικείται από το τέλος περίπου της τέταρτης χιλιετίας π.Χ., ενώ στοιχεία, αν και περιορισμένα, έχουμε από την προϊστορική κιόλας εποχή, τη νεολιθική, πρώιμη και μέση χαλκοκρατία, όταν γνώρισαν ιδιαίτερη ακμή τρεις οικισμοί στις περιοχές Μικρογιάλι, Πλάκα, και Στρόφιλα. Ελάχιστα είναι τα ευρήματα που έχουμε από την Μυκηναϊκή και Γεωμετρική περίοδο, αν και στην τελευταία σημειώνεται ιδιαίτερη ανάπτυξη των οικισμών Υψηλής και Ζαγοράς.
  Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (2003) του Επαρχείου Ανδρου.