ΣΙΦΝΟΣ, Νησί, ΚΥΚΛΑΔΕΣ

  Η Σίφνος ανήκει στο σύμπλεγμα των δυτικών Κυκλάδων και βρίσκεται ανάμεσα στα πλησιέστερα νησιά Κίμωλο (10ν.μ.), Σέριφο (12 ν.μ.), Πάρο (14 ν.μ.), και Μήλο (20 ν.μ.). Εχει σχήμα σφηνοειδές, στο οποίο οφείλει μία από τις αρχαίες ονομασίες της, «Ακίς». Το μήκος της είναι από Β. προς Ν. 18 χλμ και το πλάτος της από Δ. προς Α. 8 χλμ. Η έκταση της είναι 74 τ.χλμ., η περίμετρος της είναι 28 ναυτικά μίλια και απέχει από τον Πειραιά 75 ναυτικά μίλια. Το έδαφος της είναι ανάγλυφο και σχηματίζει απαλόγραμμους λόφους με ψηλότερο βουνό τον Προφήτη Ηλία, τον Αη Νηγιά (680μ.), όπως λέγεται στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, που επιστρέφεται από το ομώνυμο μοναστήρι. Η θάλασσα εισχωρεί στην ξηρά σχηματίζει γραφικούς κόλπους, αλλού με ευρύχωρες αμμουδερές παραλίες και αλλού μικρές και απόκρυφες για τους φυσιολάτρες όπως: οι Καμάρες, ο Πλατύς Γιαλός, το Βαθύ, ο Φάρος, το Βλυχό, η Φυκιάδα κ.α. Στην Σίφνο ανήκει και η ιδιόκτητη σήμερα ερημόνησος Κιτριανή, με μοναδικό κτίσμα το εκκλησάκι της Κυπριανής, στα ΝΑ και σε μικρή απόσταση από τον Πλατύ Γιαλό.
   Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, το γεωγραφικό όνομα Σίφνος, αποδόθηκε στο νησί, όπως και στα πλησιέστερα νησιά των Κυκλάδων, από ανθρωπωνύμιο, δηλαδή από το όνομα Σίφνος του οικιστή του νησιού, που ήταν γιος του ήρωα της Αττικής Σουνίου. Αλλες ονομασίες που αποδίδονται στο νησί, πριν καθιερωθεί το όνομα Σίφνος ήταν Ακίς, πιθανώς από το μυτερό και τριγωνικό σχήμα της και Μερόπη, πιθανώς όταν κυριαρχούσαν στο νησί οι Μινωίτες αφού Μερώπη λεγόταν η εγγονή του Μίνωα, κόρη της Αριάνδης και του Οινοπίωνα.
   Στα χρόνια της φραγκοκρατίας το όνομα Σίφνος, όπως και τα γεωγραφικά ονόματα των άλλων Κυκλάδων έλαβε διάφορες παραλλαγές, όπως Σίφινος, Σίφουνος, Σίφανος, Σίφανο, Σίφανα και Σίφαντο.
   Οι δύο χιλιάδες περίπου μόνιμοι κάτοικοι της, οι μισοί από όσους είχε πριν από ένα αιώνα ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, κυρίως όμως με την αγγειοπλαστική (σε βαθμό που το πατριδωνυμικό τους όνομα Σιφνιός έγινε συνώνυμο με το αγγειοπλάστης), την εμπορική ναυτιλία και τον τουρισμό. Από τα προϊόντα της Σίφνου τα πιο γνωστά, που συγκεντρώνουν την προτίμηση των επισκεπτών είναι: το μέλι, το κρασί, η μανούρα, η ξινομυζήθρα, η κάππαρη, τα σύκα, τα αμυγδαλωτά, τα μπουρέκια, οι κουραμπιέδες, τα κουλούρια, το παστέλι, η μελόπιτα και πάνω από τα όλα τα θαυμάσια κεραμικά και υφαντά.
   Η Σίφνος σήμερα διοικητικά υπάγεται στο Επαρχείο της Μήλου και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κυκλάδων. Οι δύο κοινότητες, της Απολλωνίας και του Αρτεμώνα, στις οποίες χωρίστηκε το νησί το 1914, μετά την συνένωσή τους, αποτελούν τον ενιαίο Δήμο Σίφνου από το 1999.

• http://www.sifnos.gr/geografikos_map.html (1 φωτ.)