Ο Δήμος Νέας Χαλκηδόνας ανήκει στην περιφέρεια Αττικής,
Νομαρχία
Αθηνών.
Ο πρώτος οικισμός αναπτύχθηκε δυτικά του χειμάρρου Ποδονίφτης που
σήμερα ονομάζεται Περισσός. Από το ρέμα πήρε αρχικά την ονομασία Ποδονίφτης η
ευρύτερη περιοχή. Η περιοχή εθεωρείτο εξοχή και τόπος εκδρομής για τους παλιούς
Αθηναίους. Στις όχθες του υπήρχε πυκνή βλάστηση στην οποία έβρισκαν καταφύγιο
χιλιάδες πουλιά. Ήταν καθαρός, με πόσιμο νερό μέχρι το 1928. οι νοικοκυρές έπλεναν
τα ρούχα τους μέχρι το 1944. Τα άφθονα λουλούδια σε συνδυασμό με τα ονομαστά περιβόλια
και τους ανθόκηπους των Πατησίων δημιουργούσαν πόλο έλξης για πολυάριθμους επισκέπτες
ιδιαίτερα την ημέρα της Πρωτομαγιάς.
Η Νέα Χαλκηδόνα είναι μέχρι και σήμερα ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την
Πρωτομαγιά και διοργανώνει εκδηλώσεις ανοιχτές για όλους τους κατοίκους του λεκανοπεδίου.
Πριν το 1900 η περιοχή αναφερόταν ως καθαρά αγροτική. Το 1907 εμφανίζεται
με πληθυσμό 19 κατοίκων, ενώ το 1920 η Ε.Σ.Υ.Ε. απογράφει 110 κατοίκους που ζούσαν
σε αγροικίες. Η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού έγινε μετά την Μικρασιατική καταστροφή,
όταν πρόσφυγες από την
Κωνσταντινούπολη
εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, τμήμα του
Δήμου
Αθηναίων, σε οικόπεδα και σπίτια που παραχωρήθηκαν από το τότε Υπουργείο οικισμού.
Το 1927 η πρώτοι πρόσφυγες κατοικούν τα καλαίσθητα πέτρινα με κεραμοσκεπή
σπίτια του νέου συνοικισμού.
Την ίδια εποχή λίγα μέτρα από τα προσφυγικά, στην περιοχή ανατολικά
της σημερινής Λεωφόρου Δεκελείας άρχισαν να αγοράζονται οικόπεδα από πολίτες προερχόμενους
από όλα τα μέρη της Ελλάδος με σκοπό να λύσουν τις στεγαστικές τους ανάγκες.
Παράλληλα σε όλη την έκταση του σημερινού Δήμου υπήρχαν ήδη αρκετά
σπίτια κυρίως αγροτών των ανθοκηπίων. Έτσι άρχισε να στήνεται ο αρχικός πολεοδομικός
ιστός της νέας πόλης που έμελλε να εξελιχθεί σε ένα όμορφο, ήσυχο και σύγχρονο
Δήμο, τη Νέα Χαλκηδόνα.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1934 η περιοχή αποσπάσθηκε από το Δήμο Αθηναίων
και αναγνωρίζεται ως ξεχωριστή κοινότητα. (Φ.Ε.Κ. 22 Α'/ 18-1-34)
Πρώτος Πρόεδρος της κοινότητας εκλέγεται στις 11 Φεβρουαρίου 1934
ο Αναστάσιος Ιωαννίδης. Το 1928 κατασκευάζεται το κινηματοθέατρο Ηρώδειο χωρητικότητας
1200 θέσεων στην πλατεία και 400 στους 3 εξώστες. Για 50 χρόνια το Ηρώδειο έπαιξε
ένα σημαντικό πολιτιστικό ρόλο στην περιοχή. Το 1973 κλείνεται οριστικά και στη
συνέχεια κατεδαφίζεται.
Το 1936 από το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφασίζεται η επέκταση του σχεδίου
πόλεως το οποίο εγκρίνεται το 1939. Την περίοδο αυτή δημιουργείται το 1ο Δημοτικό
Σχολείο Νέας Χαλκηδόνας, το οποίο στεγάστηκε στα καμαρίνια του κινηματογράφου
Ηρώδειο.
Η μεταπολεμική περίοδος βρίσκει τη Νέα Χαλκηδόνα σε οικοδομική ανάπτυξη,
η ανοικοδόμηση είναι πολεοδομικά ελεγχόμενη με μικρές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Στα μέσα της δεκαετίας του '50 ασφαλτοστρώνονται οι πρώτοι δρόμοι. Το 1963 ο Ο.Σ.Κ.
αγοράζει οικόπεδο για την ανέγερση του 1ου Δημοτικού Σχολείου, που δημοπρατείται
στα τέλη του 1969. Η διάνοιξη της Εθνικής οδού, η προέκταση της οδού Αχαρνών και
η διαπλάτυνση της οδού Αγίων Αναργύρων συμπίπτει με τη διαμόρφωση της πλατείας
Ηρώου.
Στα χρόνια 1967 - 1974 ο ρυθμός ανοικοδόμησης είναι μεγάλος. Οι ελεύθεροι
χώροι μειώνονται ραγδαία.
Το 1982 η κοινότητα Νέας Χαλκηδόνας αναβαθμίζεται σε Δήμο αφού οι
κάτοικοι κατά την απογραφή ξεπέρασαν τους 10.000 (ΦΕΚ 98 Α' /23-8-82). Ο Δήμος
έχει έκταση 1.100 στρέμματα. Συνορεύει βόρεια με το
Δήμο
Νέας Φιλαδέλφειας, νοτιοανατολικά με το Δήμο Αθηναίων, δυτικά με το
Δήμο
Αγίων Αναργύρων και απέχει από την
Ομόνοια
5 χιλιόμετρα περίπου.
