Εμφανίζονται 28 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΕΡΕΣΟΣ-ΑΝΤΙΣΣΑ Δήμος ΛΕΣΒΟΣ" .
ΑΝΤΙΣΣΑ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Eth. Antissaios. A city of the island Lesbos, near to Cape Sigrium,
the western point of Lesbos (Steph. B. s. v. Antissa, following Strabo, p. 618).
The place had a harbour. The ruins found by Pococke at Calas Limneonas, a little
NE. of cape Sigri, may be those of Antissa. This place was the birth-place of
Terpander, who is said to be the inventor of the seven-stringed lyre. Antissa
joined the Mytilenaeans in their revolt from Athens in the Peloponnesian war B.C.
428, and successfully defended itself against the Methymnaeans who attacked it;
but after Mytilene had been compelled to surrender to the Athenians, Antissa was
recovered by them also (Thuc. iii. 18, 28). Antissa was destroyed by the Romans
after the conquest of Perseus, king of Macedonia (B.C. 168), because the Antissaeans
had received in their port and given supplies to Antenor, the admiral of Perseus.
The people were removed to Methymna. (Liv. xlv. 31; Plin. v. 31.)
Myrsilus (quoted by Strabo, p. 60) says, that Antissa was once an
island, and at that time Lesbos was called Issa; so that Antissa was named like
many other places, Antiparos, Antiphellus, and others, with reference to the name
of an opposite place. Pliny (ii. 89) places Antissa among the lands rescued from
the sea, and joined to the mainland; and Ovid (Met. xv. 287), where he is speaking
of the changes which the earth's surface has undergone, tells the same story.
In another passage (v. 31), where he enumerates the ancient names of Lesbos, Pliny
mentions Lasia, but not Issa. Lasia, however, may be a corrupt word. Stephanus
makes Issa a city of Lesbos. It is possible, then, that Antissa, when it was an
island, may have had its name from a place on the mainland of Lesbos opposite
to it, and called Issa.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΕΡΕΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Eresos: Eth. Eresios, Eresieus. So called from Eresus the son of Macar.
(Steph. B. s. v.) Eressus, as it is in the text of Strabo (p. 618), was a city
of Lesbos, situated on a hill, and reaching down to the sea. From Eressus to Cape
Sigrium is 28 stadia, as the MSS. have it, which Casaubon (ed. Strab.) has changed
to 18. It was on the west side of the island, and its ruins are said to be at
some little distance from a place now called Eresso, which is situated on a hill.
Eressus joined Mytilene and other towns in Lesbos in the revolt from the Athenians
during the Peloponnesian War (B.C. 428); but it was compelled to surrender to
Paches, the Athenian commander, shortly after. (Thuc. iii. 25, 35.) There was
a fresh revolt from Athens (B.C. 412), and a fresh subjugation. (Thuc. viii. 23.)
It revolted a third time shortly after (Thuc. viii. 100), and was besieged by
Thrasybulus with an Athenian force, but he was obliged to give up the siege to
follow the Peloponnesians to the Hellespont. In B.C. 392 Thrasybulus lost many
ships in a storm off Eresus, but he recovered the town, with other places in Lesbos,
for the Athenians. (Diod. xiv. 94.)
Eresus is mentioned by Pliny (v. 31) as one of the existing cities
of Lesbos. Eresus was the birthplace of Tyrtamus, to whom his master Aristotle
gave the name of Theophrastus. Phanias, another of Aristotle's pupils, was also
a native of Eresus. According to the poet Archestratus, in his Gastronomia, quoted
by Athenaeus (iii. p. 111), if ever the gods eat flour, they send Hermes to buy
it at Eresus.
The name of the town on the coins is said to be always EPESION, with
one S.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΣΙΓΡΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Sigrion. The westernmost promontory of the island of Lesbos, which now bears the
name of Sigri (Strab. xiii. pp. 616, 618.) Stephanus B. calls Sigrium a harbour
of Lesbos.
ΑΝΤΙΣΣΑ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
A town on the west coast of Lesbos, though formerly on a small island opposite Lesbos, with which it afterwards united.
ΕΡΕΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
or Eresus (on coins the name is always written Eresos). A city
of Lesbos, situated on a hill at a distance of twenty-eight stadia from Cape Sigrium.
It derives celebrity from having given birth to Theophrastus. Phanias, another
disciple of the great Stagirite, was likewise a native of this place. According
to Archestratus, quoted by Athenaeus, Eressus was famous for the excellence of
its wheaten flour.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΝΤΙΣΣΑ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Antissa
is believed to be NW of the modern town of Skalokhori, on the peninsula called Nisi, Ovriokastro, or Kastro ton Genoveson, E of the place where the river Voulgaris issues into the Tsamourliman (Mud Harbor) and ca. 9 km NE of the modern market town of Antissa which was called Telonia during the Turkish period and up to the 1930s. There are smaller ruined settlements W of Skalokhori, near Liota on the bay of Gavathas, and also farther W between the bay of Pokhi and Orphikia in the area of Lapsarna. The site of Antissa, which was excavated before WWII, may also be the location of the Byzantine castle of Ag. Theodoroi whose name appears in old maps. During its independent period, Antissa was rarely on friendly terms with the neighboring state of Methymna, but those who survived after the destruction of the city in 167 B.C. were forced to incorporate with the Methymnians.
ΕΡΕΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
The remains of the ancient city are near the Skala (harbor) of the modern inland town of Eresos, ca. 92 km from Mytilene. Strabo (13.618) mentions this site. The chief preserved antiquities are a part of the pre-Hellenistic and Hellenistic isodomic circuit wall, some remains of buildings, and the ruins of the ancient harbor. In 1931 a local archaeological collection was begun, which includes finds of various periods.
This extract is from: The Princeton encyclopedia of classical sites, Princeton University Press 1976. Cited Feb 2003 from Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
ΑΝΤΙΣΣΑ (Κωμόπολη) ΛΕΣΒΟΣ
Η Αντισσα χτισμένη στη πλαγιά ενός βουνού, σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων, βρίσκεται σε απόσταση 75 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νησιού. Είναι το εμπορικό και κοινωνικό κέντρο των χωριών της γύρω περιοχής. Στην είσοδο της δεσπόζει το ηρώο των πεσόντων με το άγαλμα της Ελευθερίας που ξεχωρίζει από μακριά. Είναι μια μεγάλη τρίκλητη βασιλική, που χτίστηκε στη θέση ομώνυμου ναού του 1641. Οι κάτοικοι της Αντισσας 1100 περίπου ασχολούνται κύρια, με την κτηνοτροφία και την καλλιέργεια της ελιάς.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΕΡΕΣΟΣ (Κωμόπολη) ΛΕΣΒΟΣ
Κωμόπολη με 1500 κατοίκους είναι κτισμένη στους πρόποδες ενός ηφαιστιογενούς βουνού 88 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη. Η Ερεσσός είναι γενέτειρα της λυρικής ποιήτριας Σαπφούς και του περιπατητικού φιλόσοφου Θεόβραστου. Νότια, σε απόσταση 4 χλμ, βρίσκεται το επίνειο του οικισμού, η Σκάλα Ερεσσού. Η Σκάλα Ερεσσού θεωρείται απ' τις πιο αναπτυγμένες τουριστικές περιοχές της Λέσβου, ανάπτυξη που οφείλεται, κυρίως στην όμορφη αμμώδη παραλία της που εκτείνεται σε μήκος 2,5 χλμ.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΕΡΕΣΟΣ (Λιμάνι) ΛΕΣΒΟΣ
Η Σκάλα Ερεσσού είναι ένα από τα ωραιότερα θέρετρα της Ελλάδας. Υπάρχουν περίπου 2.500 κλίνες στα ξενοδοχεία και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Επίσης εστιατόρια, παραδοσιακές ταβέρνες, μπαρ και ντισκοτέκ. Εδώ ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί τα ερείπια του οικισμού και της Ακρόπολης της αρχαίας Ερεσσού, καθώς και τα ερείπια δύο παλαιοχριστιανικών εκκλησιών, του Αγίου Ανδρέα με αριστουργηματικό ψηφιδωτό διάκοσμο του δαπέδου (5ος αι. μ.Χ.) και του Αφεντέλλη. Υπάρχει επίσης αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο ...
Τέλος, στην περιοχή Ερεσσού - Ιεράς Μονής Υψηλού βρίσκεται το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου, ένα φυσικό μνημείο μοναδικό στην Ευρώπη. Η δημιουργία του συνδέεται με την ηφαιστιακή δράση της περιοχής της Λέσβου, όπου υπήρχαν αρκετά ενεργά ηφαίστεια και η ηλικία του προσδιορίζεται από τους ειδικούς επιστήμονες γύρω στα 20.000.000 χρόνια.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΛΥΓΕΡΗ (Οικισμός) ΛΕΣΒΟΣ
Στην Aντισσα ανήκει ο μικρός οικισμός της Λυγερής, που είναι πιο γνωστή σαν Λιώτα, και βρίσκεται δυτικά του Γαβαθά. Η Λυγερή ήταν παλιός βυζαντινό οικισμός
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΜΕΣΟΤΟΠΟΣ (Χωριό) ΛΕΣΒΟΣ
Το ωραίο χωριό του Μεσότοπος, είναι σκαρφαλωμένο στην ανατολική πλαγιά ενός βουνού, που αντικρίζει το πέλαγος. Βρίσκεται σε απόσταση 78 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη, μέσο Αγρας, και 100 χιλιομέτρων μέσο Ερεσού. Οι κάτοικοι του χωριού (900 περίπου) ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία εκτρέφοντας γύρω στα 8000 ζώα. Ο Μεσότοπος παράγει επίσης πρώιμα κηπευτικά, αράπικα φιστικιά, φασόλες και τις πασίγνωστες πατάτες του που δεν μαυρίζουν στο τηγάνι.....! Στην κάτω πλατεία του χωριού βρίσκεται η Παναγιά, μια τρίκλητη βασιλική, στην αυλή της οποίας υπάρχουν κομμάτια από τον παλαιοχριστιανικό ναό του Ποδαρά. Στο πάνω χωριό βρίσκεται ο Αϊ Δημήτρης με το όμορφο καμπαναριό του που φαίνεται από μακριά.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΣΙΓΡΙ (Λιμάνι) ΛΕΣΒΟΣ
Στο δυτικότερο άκρο του νησιού βρίσκεται το γραφικό Σίγρι, μικρό χωριό 93 χλμ από τη Μυτιλήνη.
Η επωνυμία του οικισμού πιθανολογείται να προέρχεται από το λατινικό "Porto Siguri" που σημαίνει πολύ καλό λιμάνι.
Μέχρι το 1923 στον οικισμό ήταν έντονο το τουριστικό στοιχείο, με την ανταλλαγή όμως των πληθυσμών εγκαταστάθηκε στην περιοχή πολλαπλάσιος αριθμός Ελλήνων προσφύγων.
Στολίδι του οικισμού, το κάστρο του, το νεώτερο του νησιού το οποίο κατασκευάστηκε το 1575 από του Τούρκους.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Αναπτυξιακής Εταιρείας Λέσβου
ΤΑΒΑΡΙ (Οικισμός) ΛΕΣΒΟΣ
Επίνειο του Μεσότοπου είναι το Ταβάρι, που με το μικρό λιμανάκι και τη θαυμάσια βοτσαλωτή παραλία του έχει γίνει το παραθεριστικό κέντρο των χωριανών.
ΕΡΕΣΟΣ (Αρχαία πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Το όνομα της Ερεσού έχει τις ρίζες του στη μυθολογία. Μάκαρ ή Μακαρεύς,
ήταν ο μυθικός εκείνος αρχηγός του Πελασγικού λαού που έγινε ο πρώτος ιδρυτής
και Βασιλιάς της Λέσβου. Γι' αυτό ίσως κι ο Όμηρος ονομάζει τη Λέσβο "Μακαρία"
.Με βάση λοιπόν τη μυθολογική αυτή άποψη ο Μάκαρ είχε πέντε κόρες. Τη Μυτιλήνη,
την Ίσσα, την Aντισσα, τη Μήθυμνα και την Αρίσβη, οι οποίες κι έδωσαν αντίστοιχα
τ' όνομά τους στις πέντε πρώτες πόλεις του νησιού. Παράλληλα όμως είχε και τέσσερις
γιους. Τον Κυδρόλαιο, το Νέανδρο, το Λεύχιππο και τον Έρεσο, από τον οποίο και
πήρε τ' όνομα η πόλη, της οποίας έγινε και πρώτος Βασιλιάς.
Ιστορική αναδρομή
Οι πρώτοι οικιστές του τόπου στα προελληνικά χρόνια ίσως ήταν οι
Πελασγοί, ενώ κατά τον 11ο έως και τον 9ο αιώνα π..X., εποχή κατά την οποία
γίνονται οι μεγάλες μετακινήσεις των ελληνικών φύλων, Αιολέων, Ιώνων και Δωριέων,
χτίζεται στη σημερινή περίπου παραλιακή τοποθεσία της Σκάλας Ερεσού, η πόλη
της Ερεσού από αποίκους Αχαιούς ή ναυτικούς Αιολείς.
Πάρα πολλά διασκορπισμένα λείψανα σε διάφορα σημεία της αρχαίας
πόλης μαρτυρούν πως σ' αυτή υπήρχαν λαμπρά και μεγαλόπρεπα οικοδομήματα, όπως
η Αγορά, το Στάδιο, το Θέατρο και το Πρυτανείο. Η πόλη αποτέλεσε σπουδαίο εμπορικό
κέντρο και τα εκλεκτά προϊόντα της έφταναν μέχρι την Αίγυπτο. Εκτός από το εμπόριο
και τη ναυτιλία οι κάτοικοι επιδόθηκαν και στην καλλιέργεια της γης. Το κριθάρι
και το σουσάμι Ερεσού ήταν απ' τα καλύτερα, γι' αυτό και το έμβλημά της στα
πρώτα της νομίσματα ήταν το στάχυ.
Το 540 π.Χ. η Ερεσός έγινε υποτελής στους Πέρσες, οι οποίοι αξιοποίησαν
την ναυτική της δύναμη στις εκστρατείες τους.
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης πάλης για επικράτηση ανάμεσα στις
μεγάλες δυνάμεις, Αθήνα και Σπάρτη, άλλαξε επανειλημμένα στρατόπεδο για να προσχωρήσει
οριστικά πλέον, το 377 π.Χ., στην Β' Αθηναϊκή Συμμαχία. Στα χρόνια που ακολουθούν
η πόλη βρίσκεται σε πολιτική αστάθεια και οι τύραννοι διαδραματίζουν σημαντικό
ρόλο.
Στα ρωμαϊκά χρόνια η Ερεσός γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή, αλλά στη Βυζαντινή
εποχή υφίσταται τις συνέπειες της πειρατείας των Σαρακηνών, Βενετών κ.ά. που
λυμαίνονται τη Λέσβο. Στα 1462 η Λέσβος πέφτει στα χέρια των Τούρκων και τον
17ο αιώνα η Ερεσός μεταφέρεται σε μεσόγεια θέση βόρειο ανατολικά της παλιάς
και σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από την παραλία.
Το 1821, πρώτο έτος της ελληνικής επανάστασης, ο τόπος συνδέεται
με ένα σημαντικό ναυτικό κατόρθωμα, το πρώτο του Αγώνα, δηλαδή την ανατίναξη
ενός μεγάλου τουρκικού πολεμικού πλοίου από τον Δημήτριο Παπανικολή.
Η απελευθέρωση έρχεται στα 1912 και η όμορφη κωμόπολη ακολουθεί
τη μοίρα του νησιού της Λέσβου που ενσωματώνεται επιτέλους στον εθνικό κορμό.
Νομίσματα της πόλης
Η Ερεσός έκοψε, όπως φαίνεται, δικό της νόμισμα που είχε την επιγραφή
ΕΡΕΣΙΩΝ. Υπάρχει όμως κι άλλο νόμισμά της πάνω στο οποίο εικονίζεται ολόσωμη
ή μόνο με το κεφάλι η Σαπφώ, πράγμα που επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα την καταγωγή
της μεγάλης αυτής ποιήτριας απ' τον τόπο τούτο. Το αντιπροσωπευτικό όμως νόμισμα
της πόλης είναι εκείνο που απ' τη μια όψη εικονίζει στάχυ, δείγμα παραγωγικότητας
δημητριακών, κι απ' την άλλη την κεφαλή του Ερμή ή του Απόλλωνα, που αποτελεί
πάλι σαφή ένδειξη λατρείας του Ερμή και του Απόλλωνα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη
ιστοσελίδα, με φωτογραφίες
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
