Εμφανίζονται 17 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΡΕΘΥΜΝΟ Νομός ΚΡΗΤΗ" .
ΛΑΠΠΑΙΟΙ (Δήμος) ΡΕΘΥΜΝΟ
Από τις ανασκαφές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο χωριό Αργυρούπολη,
έχουν έρθει στην επιφάνεια πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται στα Μουσεία
Ρεθύμνου και Ηρακλείου,
όπως ο Τραγοπόδης θεός Παν και η θεά Αφροδίτη. Τελευταία ανακαλύφθηκε ψηφιδωτό
ρωμαϊκής εποχής, ενώ σε πολλά σημεία του χωριού συναντά κανείς τα υπολείμματα
της Αρχαίας Λάππας. Βορειοανατολικά
του χωριού είναι λαξευμένοι στους βράχους τάφοι ειδωλολατρών ελληνορωμαϊκής εποχής.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Λαππαίων.
ΑΞΟΣ (Αρχαία πόλη) ΚΟΥΛΟΥΚΩΝΑΣ
Η Ακρόπολη της αρχαίας πόλης βρίσκεται δίπλα στο χωριό, κοντά στην
εκκλησία Άγιος Ιωάννης του νεκροταφείου του χωριού. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως
ένα μεγάλο ναό, εξέδρα, πιθανότατα της Αφροδίτης, ένα άγαλμα της Δήμητρας και
μερικά άλλα ευρήματα, συμπεριλαμβανόμενου και του έξοχου μπρούτζινου κράνους,
που εκτίθεται στο αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου (αίθουσα 18). Στην Αξό πιστεύεται
ότι λατρευόταν επίσης ο Δίας κι ο Απόλλωνας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Crete TOURnet
Στην περιοχή του σημερινού χωριού Αξός, βρίσκονταν η αρχαία πόλη Όαξος, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Κρήτης που ήκμασε από την υστερομινωική και γεωμετρική έως τη ρωμαϊκή και τα υστερότερα χρόνια. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως πλούσια υπολείμματα της αρχαίας πόλης ανάμεσα στα οποία ο Ναός της Αφροδίτης, το Πρυτανείο, τάφοι και ποικίλα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Εντυπωσιακό θα πρέπει να ήταν και το τείχος της ακρόπολης τμήματα του οποίου είναι ορατά ακόμα και σήμερα στην κορφή του λόφου. Τις ανασκαφές ξεκίνησε η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή το 1899 φέρνοντας στο φως ποικίλα ευρήματα ανάμεσα στα οποία μινωικά όστρακα, λίθινα αγγεία, επιγραφές, και πολλά ειδώλια που απεικονίζουν γυμνή γυναικεία μορφή που έχει ερμηνευθεί ως Θεά της γονιμότητος. Εντοπίστηκαν επίσης υπολείμματα κτιρίων της κλασικής εποχής πάνω στα οποία οικοδομήθηκαν υστερότερα κτίρια, κυρίως βυζαντινές εκκλησίες.
Η πόλη συνέχισε να ακμάζει τόσο στη ρωμαϊκή όσο και στη βυζαντινή εποχή κατά την οποία μάλιστα ήταν έδρα επισκοπής και διέθετε πληθώρα εκκλησιών. Στη θέση Λιβάδα, ΒΑ του χωριού έχουν έρθει στο φως υπολείμματα αρχαϊκής εγκατάστασης γεγονός που υποδηλώνει την έκταση της αρχαίας Αξού. Η σπουδαιότητα της πόλης της Αξού επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι διέθετε νόμισμα και μάλιστα με ποικίλους τύπους. Έχουν αναγνωριστεί περί τα 40 είδη νομισμάτων τα περισσότερα από τα οποία στον εμπροσθότυπο φέρουν κεφάλη Απόλλωνα ή Δία, των Θεών δηλαδή που λατρευόταν στην αρχαία Όαξο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
ΕΛΕΥΘΕΡΝΑ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙ
Tο χωριό Ελεύθερνα απέχει 24 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το Ρέθυμνο,
στο δρόμο δεξιά προς Βιράν Επισκοπή (14ο χιλιόμετρο) της εθνικής οδού Ρεθύμνου
- Ηρακλείου. Η διαδρομή είναι: Ρέθυμνο - Βιράν Επισκοπή - Σκουλούφια - Ελεύθερνα.
Η Ελεύθερνα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης
κι ένας από τους μεγαλύτερους, αφού καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση ανάμεσα σε
δύο λόφους. Κατοικήθηκε κατά τη Μινωική περίοδο, άκμασε και πλούτισε κατά τα Ελληνιστικά
και Ρωμαϊκά χρόνια μέχρι και τη Βυζαντινή εποχή. Στην περιοχή μπορείτε να δείτε
ερείπια από όλες αυτές τις περιόδους.
Αξιόλογα μνημεία:
Ρωμαϊκά Ευρήματα:
Κάποιες τοποθεσίες από όλες τις περιόδους έχουν ανασκαφτεί από το Πανεπιστήμιο
της Κρήτης. Ελληνιστικές δεξαμενές φτιαγμένες από βράχους και ένα Ρωμαϊκό υδραγωγείο
βρίσκονται στην περιοχή καθώς και Βυζαντινές εκκλησίες των πρώτων χριστιανικών
χρόνων. Για να δείτε τις δεξαμενές
περπατήστε από την αρχαία Ελεύθερνα προς την Ακρόπολη. Μόλις περάσετε το μεγάλο
Ρωμαϊκό πύργο,
στην είσοδο της Ακρόπολης, αναζητήστε ένα μονοπάτι στ' αριστερά που οδηγεί ευθεία
προς τα κάτω. Μετά από λίγα μέτρα κατάβασης θα βρεθείτε σ' ένα μονοπάτι που οδηγεί
στην Ακρόπολη. Ακολουθήστε το προς τα πίσω και θα δείτε δυο σειρές από μεγάλες
δεξαμενές, που κόβουν βαθιά το βράχο και στηρίζονται σε λαξευτές πέτρινες κολόνες.
Γέφυρα της Ελληνιστικής:
Μια καταπληκτική γέφυρα
της Ελληνιστικής περιόδου έχει επιβιώσει και βρίσκεται ακόμα στη κοιλάδα σε καλή
κατάσταση. Είναι τριγωνική κι έχει φτιαχτεί από μεγάλες πέτρες. Χρησιμοποιείται
ακόμα και μπορείτε να τη διασχίσετε πριν αρχίσετε να την εξετάζετε.
Εκκλησία της Πρώτης
Βυζαντινής Περιόδου: Για να πάτε στη Βυζαντινή εκκλησία πάρτε το μονοπάτι
πίσω, συνεχίστε από το δρομάκι που κατεβήκατε από την Ακρόπολη και θα δείτε μια
ψηλή πόρτα. Περάστε μέσα από την πόρτα και γρήγορα θα βρεθείτε στα ερείπια
μιας εκκλησίας της πρώτης Βυζαντινής περιόδου. Ένα νεκροταφείο της εποχής του
Σιδήρου έχει επίσης ανασκαφτεί κι έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση θεωρειών για την
πρακτική της ταφής εκείνης της εποχής.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
Οι ανασκαφές στην περιοχή της Ελεύθερνας ξεκίνησαν πριν 16 χρόνια, το 1985, όταν ο τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Κρήτης αποφάσισε να ερευνήσει και να φέρει στο φως τη γνωστή από τις φιλολογικές μαρτυρίες αρχαία πόλη. Μικρής έκτασης έρευνα είχε πραγματοποιηθεί στην περιοχή και το 1929 από την Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή υπό τη διεύθυνση του H. Payne. Τα κατάλοιπα έχουν αποκαλυφθεί στην ευρύτερη περιοχή των δύο σύγχρονων γειτονικών χωριών Ελεύθερνα και Αρχαία Ελεύθερνα που βρίσκονται στους βόρειους πρόποδες του Ψηλορείτη και σε απόσταση 24 και 29 χιλιομέτρων αντίστοιχα από την πόλη του Ρεθύμνου. Πιο συγκεκριμένα, τα σημαντικότερα ευρήματα έχουν εντοπισθεί σε τρεις θέσεις ενός λόφου «τοποθετημένου» ανάμεσα σε δύο συγκλίνοντες χείμαρρους: στην θέση Ορθή Πέτρα στη δυτική πλευρά του λόφου (ανασκαφικός τομέας ΙΙΙ), στη θέση Πυργί στο κέντρο του λόφου (ανασκαφικός τομέας ΙΙ) και στη θέση Κατσιβέλος στην ανατολική πλευρά του λόφου (ανασκαφικός τομέας Ι). Σημαντικά είναι επίσης τα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στην περιοχή Νησί, κοντά στο σύγχρονο χωρίο «Ελεύθερνα» και που περιλαμβάνουν κυρίως υπολείμματα οικισμού της ελληνιστικής περιόδου. Στη θέση Ορθή Πέτρα η ανασκαφική ομάδα με επικεφαλής τον αρχαιολόγο, καθηγητή κ. Ν. Σταμπολίδη έχει φέρει στο φως νεκρόπολη των γεωμετρικών και αρχαϊκών χρόνων καθώς και ελληνιστικά και ρωμαϊκά κτίρια και δρόμους που οικοδομήθηκαν πάνω στα προγενέστερα. Στη θέση Πυργί στην κορυφή του λόφου, όπου και τοποθετείται ο κεντρικός οικιστικός πυρήνας της πόλης, ο αρχαιολόγος, καθηγητής κ. Αθ. Καλπαξής έχει αποκαλύψει τμήματα κτιρίων των ρωμαϊκών και παλαιοχριστιανικών χρόνων, ενώ στα ανατολικά του λόφου, στην περιοχή του σημερινού χωριού «Αρχαία Ελεύθερνα» ο αρχαιολόγος καθηγητής κ. Π. Θέμελης έχει ανασκάψει μέρος του οικισμού σε όλες τις χρονολογικές του φάσεις από τα προϊστορικά έως και τα παλαιοχριστιανικά χρόνια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ (Χωριό) ΑΡΚΑΔΙ
Στην ευρύτερη περιοχή Χαμαλευρίου - Παγκαλοχωρίου - Σταυρωμένου και Σφακακίου εκτείνεται ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Ήδη από το 1745 ο άγγλος περιηγητής R. Pococke θεώρησε οτι η θέση ταυτίζεται με το Παντομάτριον. Το 1918 ο επιμελητής του Μουσείου Ρεθύμνου Ευστ. Πετρουλάκης κάνει μια πρώτη δοκιμαστική έρευνα στο Παλαιόκαστρο. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου ο αρχαιοδίφης Εμμ. Καούνης ανακαλύπτει εξαίρετη μαρμάρινη επιτύμβια στήλη του 5ου αι.π.Χ. με ανάγλυφη παράσταση νεαρού κυνηγού. Στα επόμενα χρόνια αρκετά συχνά ήταν τα τυχαία ευρήματα στην περιοχή.
Aπό το 1990 έως σήμερα διενεργούνται συστηματικές και σωστικές ανασκαφές από την ΚΕ' Εφορεία ΠροΙστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, οι οποίες φέρνουν στο φως εκτεταμένα οικοδομικά συγκροτήματα με οικιστικό και εργαστηριακό χαρακτήρα. Η μεγαλύτερη πυκνότητα των κτιρίων εντοπίζεται στους δύο λόφους Τσικουριανά και Κακαβέλλα, ακριβώς στα νότια του Σταυρωμένου. Στο πρότυπο κέντρο πληροφόρησης στην περιοχή Σφακάκι ο επισκέπτης αποκτά μια πλήρη εικόνα των ανασκαφών και των ευρημάτων. Όλα τα ευρήματα εκτείθενται στο
Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου
ΑΡΜΕΝΟΙ (Χωριό) ΡΕΘΥΜΝΟ
Τηλέφωνο: +30 28310 29975
Φαξ: +30 28310 29975
Η διαμόρφωση του νεκροταφείου
έγινε βάση ενός οργανωμένου σχεδιασμού.
Οι τάφοι ανήκουν στον τύπο του λαξευτού θαλαμωτού τάφου
με δρόμο.
Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο τάφος 200 ο οποίος είναι κτιστός θολωτός. Για τη σήμανση των τάφων χρησιμοποιούνταν ακατέργαστες πέτρες
και πυραμοειδείς ή πλακοειδείς στήλες. Οι τάφοι ήταν οικογενειακοί: περιείχαν
πολλούς νεκρούς που αποθέτονταν είτε πάνω στο δάπεδο είτε σε σαρκοφάγους.
Τα κτερίσματα (κεραμική - όπλα - εργαλεία - κοσμήματα), παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την τέχνη, τη θρησκεία και την κοινωνική οργάνωση της εποχής.
Το 1969 δύο μαθητές παρέδωσαν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου, δύο αγγεία προερχόμενα από τη θέση Πρινοκέφαλο της Κοινότητας
Αρμένων. Η έρευνα στην περιοχή έδειξε ότι υπάρχει εκτεταμένο νεκροταφείο υστερομινωικών χρόνων, το οποίο έκτοτε ανασκάπτεται συστηματικά.
Έως σήμερα έχουν ανασκαφεί περισσότεροι από 220 τάφοι.
Σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα της περιοχής θεωρούνται:
Ο τάφος 200 είναι το μοναδικό δείγμα κτιστού θολωτού
τάφου για το νεκροταφείο. Ο δρόμος του έχει μήκος 4,55μ. και πλάτος 1,32μ. Στην
αρχή του υπάρχει κλίμακα και στο πλευρικό τοίχωμα έχει λαξευθεί μια κόγχη. Η είσοδος
έκλεινε με καλυπτήρια πλάκα. Από τον κυκλικό θάλαμο περισυλλέχθηκαν χάλκινα όπλα,
κεραμική, χάνδρες και ένα περίαπτο με επιγραφή Γραμμικής Α γραφής. Αρχές 14ου
αιώνα π.Χ.
Ο τάφος 159 είναι ο πιο εντυπωσιακός θαλαμωτός λαξευτός
τάφος του νεκροταφείου. Ο δρόμος του έχει μήκος 15,50μ. και στην αρχή του υπάρχουν
25 σκαλοπάτια. Θρανίο περιτρέχει τις τέσσερις πλευρές του ορθογωνίου θαλάμου.
Απέναντι από την είσοδο υπάρχει πεσσός. Εντυπωσιακό εύρημα είναι τα υπολείμματα
ξύλινου φορείου (1420/1400 - 1200 π.Χ.).
Σε απόσταση 10 χιλιομέτρων νότια της πόλης του Ρεθύμνου, δίπλα στο ομώνυμο χωριό και μέσα σ ένα θαυμάσιο δάσος από βελανιδιές, έχει αποκαλυφθεί το περίφημο νεκροταφείο των Αρμένων που χρονολογείται στην Υστερομινωική περίοδο (13ος / 12ος αι. π.Χ.). Η συστηματική ανασκαφική έρευνα που ξεκίνησε το 1969 έχει αποκαλύψει άνω των 220 τάφων και συνεχίζεται με στόχο την αποκάλυψη και της σχετικής πόλης. Οι τάφοι είναι θαλαμωτοί, λαξευμένοι στο μαλακό φυσικό βράχο, έχουν προσανατολισμό από ανατολή προς δύση και περιλαμβάνουν μακρόστενο λαξευτό επίσης διάδρομο που οδηγεί στο εσωτερικό τους. Μόνο ένας από τους τάφους που αποκαλύφθηκαν είναι κτιστός θολωτός. Περιείχε εκτός από κεραμική και όπλα, χάνδρες καθώς και ένα περίαπτο με επιγραφή σε γραμμική Α γραφή.
Οι περισσότεροι από τους θαλαμωτούς τάφους βρέθηκαν ασύλητοι και περιείχαν πλούσια ευρήματα όπως αγγεία, ειδώλια όπλα, κοσμήματα, εργαλεία κ.α. Πρόκειται για οικογενειακούς τάφους με αρκετούς νεκρούς τοποθετημένους απευθείας επάνω στο δάπεδο ή μέσα σε πήλινες λάρνακες. Οι πήλινες λάρνακες εντυπωσιάζουν με τον πλούσιο διάκοσμό τους που περιλαμβάνει θέματα εμπνευσμένα από τη φύση καθώς και τη θρησκευτική εικονογραφία. Τα ευρήματα του νεκροταφείου των Αρμένων μπορεί να θαυμάσει κανείς στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνου
Ακριβώς πριν από τους Αρμένους έχει ανακαλυφθεί ένα μινωικό νεκροταφείο της τελευταίας Μινωικής περιόδου. Οι ανασκαφές συνεχίζονται εδώ και πολύ καιρό, αφού έχουν βρεθεί περισσότεροι από 800 τάφοι σκαμμένοι μέσα στο λόφο. Στην περιοχή πρέπει να υπήρχε ένας μεγάλος οικισμός, όμως δεν έχουν γίνει ακόμα ανασκαφές για να τον ανακαλύψουν. Οι τάφοι ποικίλλουν και θα δείτε από πολύ απλούς μικρούς ως και πολύ εντυπωσιακούς με κεκλιμένα μονοπάτια και φράχτες γύρω στους τοίχους. Στους τάφους αυτούς βρέθηκαν πολλά αντικείμενα από προσφορές και μερικά από αυτά μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Ρεθύμνου. Μερικές σαρκοφάγοι από τους τάφους βρίσκονται και στο Μουσείο Χανίων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΙΔΗ (Βουνό) ΡΕΘΥΜΝΟ
Σύμφωνα με τους μύθους η Σπηλιά Ιδαίο Αντρο ήταν ο τόπος γέννησης
του Δία, για να προστατευθεί από τον πατέρα του τον Κρόνο, που θα τον κατάπινε
ζωντανό, όπως είχε κάνει πιο πριν στους αδελφούς και τις αδελφές του. Εδώ τον
έτρεφε η κατσίκα, νύμφη Αμάλθεια. Προστατευόταν από τους Κουρήτες, οι οποίοι χόρευαν
και χτυπούσαν τα όπλα τους για να καλύψουν το κλάμα του μωρού Δία. Αυτός ο μύθος
αμφισβητείται από όσους αναφέρουν ως τόπο γέννησης του το Δικταίον Αντρον στο
οροπέδιο του Λασιθίου.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, το μωρό Δίας γεννήθηκε στο σπήλαιο Δικταίον
Αντρον και στη συνέχεια ανατράφηκε ως παιδί στο Ιδαίον Αντρον από τους βοσκούς
του Οροπεδίου Νίδα. Ο Ζευς συχνά ονομάζεται "Κρητογενής" δηλαδή γεννημένος στην
Κρήτη. Οι Κρητικοί πίστευαν ότι ο Δίας δεν ήταν αθάνατος κι αντίθετα με την επικρατούσα
ελληνική πίστη θεωρούσαν ότι πεθαίνει κι ανασταίνεται κάθε χρόνο. Το κεφάλι του
πεθαμένου Δία φαίνεται στο βουνό Γιούχτας, έξω από το Ηράκλειο. Αυτή η πίστη των
Κρητικών συνεχίζει την παράδοση της παλιάς Μινωικής θρησκείας (στην οποία ο Νεαρός
Θεός πεθαίνει κι ανασταίνεται κάθε χρόνο) και την εισάγει στην Ελληνική θρησκεία.
Ιστορικά είναι ξεκάθαρο ότι τόσο το σπήλαιο στο Οροπέδιο του Λασιθίου όσο και
το σπήλαιο στο Νίδα ήταν χώροι λατρείας κατά τα Μινωικά και τα πρώτα Ελληνιστικά
χρόνια. Η σπηλιά του Τραπεζά στο Λασίθι χρησιμοποιήθηκε κατά τα πρώτα Μινωικά
χρόνια αλλά αργότερα υποσκελίστηκε από τη σπηλιά του Ψυχρού στο ίδιο οροπέδιο,
ενώ τα μεταγενέστερα δείγματα φανερώνουν ότι κι αυτή αντικαταστάθηκε από το σπήλαιο
Δικταίον Αντρον στο οροπέδιο Νίδα, κατά τα Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια.
Οι ανασκαφές στη σπηλιά έφεραν στο φως ευρήματα που χρονολογούνται στο τέλος της
νεολιθικής εποχής. Κατά τη διάρκεια της Μινωικής εποχής η σπηλιά έγινε τόπος θυσιών
στη θεά της γονιμότητας ενώ αργότερα έγινε τόπος θυσιών στο Δία.
Η σπηλιά βρίσκεται σε υψόμετρο 1.540 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Αποτελείται από ένα μεγάλο δωμάτιο στο άνοιγμα και δύο οριζόντια δωμάτια που ανοίγουν
στο εσωτερικό άδυτο της σπηλιάς. Οι ανασκαφές συνεχίζονται ακόμα, γι αυτό η σπηλιά
είναι κλειστή για το κοινό. Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν από τον καθηγητή Μαρινάτο
κι αποδείχτηκε η χρήση του σπηλαίου κατά τα Ελληνιστικά και Ρωμαϊκά χρόνια.
Οι πρόσφατες ανασκαφές στο σπήλαιο ενδιέφεραν για τα ευρήματα των χαμηλότερων
θέσεων της σπηλιάς. Το σπήλαιο είναι γνωστό ότι χρησιμοποιήθηκε κατά τα Νεολιθικά
χρόνια. Τελευταία μια θαυμάσια μπρούτζινη ασπίδα βρέθηκε άθικτη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Crete TOURnet
ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ (Χωριό) ΡΕΘΥΜΝΟ
Τηλέφωνο: +30 28310 29975
Φαξ: +30 28310 29975
Στο χωριό Μοναστηράκι που βρίσκεται στην κοιλάδα του Αμαρίου και σε απόσταση 38 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο, έχει αποκαλυφθεί
κτιριακό συγκρότημα που θα πρέπει να οικοδομήθηκε γύρω στο 2000 π.Χ και να καταστράφηκε από βίαιη καταστροφή, σεισμό ή πυρκαϊά γύρω στο 1700 π.Χ. Το κτιριακό αυτό συγκρότημα που περιλαμβάνει αποθήκες, χώρους λατρείας και δύο χώρους αρχείου με πληθώρα πήλινων σφραγισμάτων, πιστεύεται ότι έχει
ανακτορικό χαρακτήρα. Την ανασκαφική έρευνα ξεκίνησε το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και συνεχίζει από το 1980 το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Το κείμενο παρατίθεται από την ιστοσελίδα της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ρεθύμνης
ΙΔΗ (Βουνό) ΡΕΘΥΜΝΟ
Στο οροπέδιο της Νίδας, σε υψόμετρο 1538 μ. βρίσκεται η «Σπηλιάρα της Βοσκοπούλας», το σπήλαιο όπου κατά τη μυθολογία μεγάλωσε, ή και γεννήθηκε, ο πατέρας των Θεών, ο Δίας. Για την ακρίβεια η Ρέα έκρυψε στο σπήλαιο αυτό το νεογέννητο μωρό της για να το γλιτώσει από τη μανία του Κρόνου να καταβροχθίζει τα παιδιά του, επειδή φοβόταν ότι κάποιο απ΄ αυτά θα του έπαιρνε την εξουσία. Κρυμμένος στην σπηλιά ο Δίας μεγάλωνε με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας ενώ όταν έκλαιγε οι Κουρήτες κάλυπταν τις φωνές του χτυπώντας δυνατά τις χάλκινες ασπίδες τους. Συνδεδεμένο λοιπόν το Ιδαίο Άντρο με το μύθο αυτό απέκτησε μεγάλη φήμη κατά την αρχαιότητα και αποτέλεσε λατρευτικό κέντρο με διαχρονική αξία από τα μινωικά χρόνια έως και τα ύστερα ρωμαϊκά.
Η ιερότητα του σπηλαίου αποδείχθηκε από τις ανασκαφικές έρευνες που ξεκίνησαν το 1885 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Federico Halbherr και συνεχίστηκαν συστηματικά από το 1983 κ.εξ. από του αρχαιολόγους Γιάννη και Έφη Σακελλαράκη.
Από την πληθώρα των αρχαιολογικών ευρημάτων που έχουν έρθει στο φως ξεχωρίζουν οι χάλκινες ασπίδες με ανάγλυφες παραστάσεις ιδαίου ρυθμού, οι σφραγιδόλιθοι, τα ελεφαντοστέινα αντικείμενα και τα χρυσά κοσμήματα, ενώ εντυπωσιάζει η πληθώρα της κεραμικής, των ειδωλίων, των εργαλείων και των μετάλλινων αντικειμένων.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
