Το σημαντικότερο
οχυρωματικό έργο
της περιοχής
από την αρχαιότητα ως τα νεώτερα χρόνια. Η ιστορία του κάστρου αυτού είναι συνδεδεμένη με την ιστορία
της Κορίνθου. Διακρίνονται τμήματα του αρχαίου προχριστιανικού τείχους, της βυζαντινής εποχής, της
Φραγκοκρατίας, της ενετοκρατίας και της τουρκοκρατίας.
Το κάστρο
είναι προσπελάσιμο από τη δυτική του πλευρά και με αφετηρία το σημερινό χωριό της Αρχαίας Κορίνθου.
Η οχύρωση
εξασφαλίζεται με σύστημα τριών περιβόλων που χωρίζονται μεταξύ τους με τείχη ενισχυμένα με
πύργους.
Στην ψηλότερη από τις δύο κορυφές του υψώματος σώζονται τα ίχνη του ναού της Αφροδίτης, στη θέση του οποίου κτίσθηκε
αργότερα χριστιανικός ναός και εν συνεχεία τούρκικο τζαμί. Η δεύτερη κορυφή, στο
ΝΔ άκρο του απότομου βράχου, οχυρώθηκε την περίοδο των Φράγκων και αποτελούσε
την εσωτερική ακρόπολη του φρουρίου. Κατάλοιπα εκκλησιών, τζαμιών, σπιτιών, κρήνες
και δεξαμενές σώζονται πίσω από το δεύτερο και τρίτο περίβολο.
Εργασίες συντήρησης και αναστήλωσης έχουν γίνει σε μεμονωμένα σημεία του τείχους
και σε ελάχιστα κτίσματα. Γύρω στο 1930 έγιναν εργασίες προστασίας και συντήρησης
στην ΄Ανω Πειρήνη Κρήνη. Το 1965-66 αποκαταστάθηκε η γέφυρα της τάφρου και το
φυλάκειο της εισόδου. Το 1972-73 έγιναν στερεωτικές εργασίες στο τείχος μεταξύ
α΄ και β΄ πύλης. Το 1978 στερέωση του βόρειου άκρου του τείχους του β΄ περιβόλου,
κοντά στη θέση Κανόνι. Το 1980 στερέωση τμημάτων εξωτερικά του γ΄ περιβόλου. Το
1993-95 αντικαταστάθηκε η γέφυρα της τάφρου και έγιναν άμεσες στερεωτικές εργασίες
στο τείχος, μεταξύ β΄και γ΄ πύλης, καθώς και τμημάτων του καλντεριμιού.
Διενεργήθηκαν ανασκαφές το 1926 από την Αμερικάνικη Σχολή, στην ψηλότερη
κορυφή του Ακροκορίνθου, οι οποίες απέδειξαν τη συνεχή χρήση του χώρου από τα
αρχαϊκά χρόνια μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Τομές ακόμα έγιναν από τους ίδιους
ανασκαφείς, την ίδια χρονική περίοδο, στην ευρύτερη περιοχή μέχρι την ΄Ανω Πειρήνη
Κρήνη, οι οποίες αποκάλυψαν νεκροταφείο των τούρκικων χρόνων.
