Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Οι κάτοικοι του τόπου στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ Δήμος ΣΕΡΡΕΣ" .
ΝΕΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
4/12
Η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας στο Νεοχώρι ήταν η μέρα κατά την οποία
γινόταν το ποδαρικό του νέου Χρόνου. Ο πρώτος ξένος που θα έμπαινε στο σπίτι έπρεπε
να μπει με το δεξί και έκανε ποδαρικό για τη νέα χρονιά. Καθόταν σταυροπόδι μπροστά
στη φωτιά, ανακάτευε την θράκα και έλεγε :
πολλά πλούδια
πολλά μπερεκέτια,
πολλά γεννήματα,
πολλά ζωντανά,
πολύ μπερεκέτ για τον νοικοκύρη.
Από την παραμονή οι νοικοκυρές, σχεδόν σε όλα τα σπίτια, έβραζαν σιτάρι,
σουσάμι, ζάχαρη, σταφίδες, κύμινο και καρύδια και έφτιαχναν το γλύκισμα της ημέρας,
το οποίο αντάλλασσαν με γειτονικά σπίτια και κερνούσαν τον ξένο που τους έκανε
ποδαρικό, για το καλό του χρόνου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Στρυμώνα
ΨΥΧΙΚΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Μέρες πριν την Πρωτοχρονιά στο Ψυχικό άρχιζε η προετοιμασία της Βασιλόπιτας.
Τα φύλλα της γίνονταν σε μεγάλη ποσότητα και περίσσευαν για να χρησιμοποιηθούν
για πίτες μέχρι και τις Απόκριες.
Το ψήσιμο των φύλλων γινόταν σε έναν αυτοσχέδιο φούρνο που λεγόταν
"σατσ". Το "σατσ" αποτελούσαν 2 τσιμεντόλιθοι που στήνονταν
παράλληλα, με κενό μεταξύ τους και πάνω τους είχαν μια λαμαρίνα. Στη λαμαρίνα
απλωνόταν το φύλλο. Στο κενό μεταξύ των τσιμεντόλιθων άναβε η φωτιά και τα φύλλα
ψήνονταν το ένα μετά το άλλο.
Όταν ερχόταν η μέρα για την βασιλόπιτα η νοικοκυρά έβρεχε μερικά έτοιμα
φύλλα για να μαλακώσουν και έβαζε συνήθως για την γέμιση τυρί. Το μενού εκτός
από την Βασιλόπιτα διαθέτει από παλιά και έως σήμερα και πατσά.
Τα σημάδια της παραδοσιακής Βασιλόπιτας
Το χαρακτηριστικό της Βασιλόπιτας έτσι όπως την έφτιαχναν παλιά στο
Νέο Σκοπό και στο Νεοχώρι
ήταν ότι κάθε κομμάτι της είχε και μία έκπληξη. Οι νοικοκυρές όταν την ετοίμαζαν
έβαζαν τα λεγόμενα σημάδια. Πρώτα το νόμισμα που συμβολίζει ό,τι και το φλουρί
σήμερα, και μετά έβαζαν στα υπόλοιπα άχυρο που όποιος το κέρδιζε θα ήταν υπεύθυνος
για τα ζωντανά του σπιτιού, καλαμπόκι που συμβόλιζε την σοδειά του καλαμποκιού,
σιτάρι που όποιος το τύχαινε θα του πήγαινε καλά η σοδειά του σιταριού και η διαδικασία
του θέρου, κληματόβεργα για τον οργανωτή των αμπελιών, ξύλο από σκούπα για τον
νοικοκύρη. Φυσικά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας τόσα σημάδια έμπαιναν έτσι
ώστε να κερδίζουν όλοι και να έχουν τύχη για τη νέα χρονιά. Ο λόγος που έπρεπε
να κερδίσουν όλοι, ήταν ότι εκείνα τα χρόνια λόγω της ανέχειας και των οικονομικών
δυσχερειών τα δώρα ήταν σπάνια, έτσι το να κερδίσει κάποιος κάτι στη Βασιλόπιτα
ήταν πολύ σημαντικό κι έδινε μεγάλη χαρά σε όλη την οικογένεια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Στρυμώνα
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
