ΒΕΡΝΟ, Βουνό, ΦΛΩΡΙΝΑ

  Κορυφή του όρους Βέρνο της Δυτικής Μακεδονίας, που έχει δώσει το όνομά της σε ολόκληρο το όρος, και παρέμεινε στη νεώτερη ιστορία λόγω των σκληρών μαχών που έγιναν στις ψηλές ράχες του το 1948, κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου πολέμου. Βρίσκεται στο μέσο της απόστασης Φλώρινα - Καστοριά και έχει υψόμετρο 2.128. Αλλες κορυφές του Όρους Βέρνο είναι η Βίγλα (1.932 μέτρα), η Τσούκα (1.679 μέτρα) και το Πλατύ (1.759 μέτρα). Το Βέρνο αποτελεί νοτιοανατολική συνέχεια του Βαρνούντος (Περιστεριού) και καθορίζει σε μεγάλη έκταση τα σύνορα του νομού Φλώρινας με τον νομό Καστοριάς. Το Βίτσι αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στις μετακινήσεις από βορειοανατολικά προς νοτιοδυτικά. Ανάμεσα στο Όρος Βίτσι (Βέρνο) και το Όρος Βαρνούς (Περιστέρι), που υψώνεται βορειοδυτικά από τη Φλώρινα, βρίσκεται η διάβαση Πισοδερίου, από την οποία διέρχεται η οδός Φλώρινας-Καστοριάς με διακλάδωση προς την Κορυτσά (Αλβανία). Η οδός αυτή, μαζί με την οδό Ιωαννίνων-Αργυροκάστρου, ήταν οι μόνες αρτηρίες ανεφοδιασμού του ελληνικού στρατού που μαχόταν επί αλβανικού εδάφους κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941. Πολύ νοτιότερα, ανάμεσα στο Όρος Βίτσι και το Όρος Μορίκι, βρίσκονται τα Στενά της Κλεισούρας (ανατολικά από τη Λίμνη της Καστοριάς). Ολόκληρη η οροσειρά αποτελεί το σύνορο των νομών Καστοριάς και Φλώρινας. Από το Όρος Βίτσι πηγάζουν οι ποταμοί Βυσσινέας, που χύνεται στη βόρεια ακτή της Λίμνης Καστοριάς και ο Ξηροπόταμος, που ακολουθεί πορεία προς Νότον και αφού στραφεί προς Δυσμάς εκβάλλει στην ανατολική ακτή της Λίμνης της Καστοριάς. Στις πλαγιές του βουνού υπάρχουν δάση από οξιές, έλατα και βαλανιδιές.