ΑΤΣΙΚΗ, Κωμόπολη, ΛΗΜΝΟΣ

  Μεσόγειο χωριό με 825 κατοίκους. Πρωτοαναφέρεται το 1284. Το όνομά της προδίδει την ύπαρξη αρχαίου οικισμού μιας και προέρχεται από την αρχαία ονομασία "Αττική". Οι Αθηναίοι πληρούχοι έδωσαν αυτή την επωνυμία τον 4ο ή 5ο αιώνα π.Χ., είτε σε ανάμνηση της πατρίδας τους, είτε επειδή φύτεψαν αττικές (ελαιόδεντρα) στον εύφορο κάμπο της. Το όμορφο παραμύθι της λαξευμένης πέτρας έχει στη Λήμνο μακρά και πλούσια παράδοση. Την τέχνη των πετράδων μπορεί κανείς σήμερα να θαυμάσει πάνω από όλα τις εκκλησίες του νησιού, που υψώνουν περήφανα τα καμπαναριά τους προσφέροντας καταφύγιο στα αγριοπερίστερα. Σώζονται αρκετά αξιόλογα κτίσματα δείγματα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Σε αρκετά κτίρια προστίθεται διακοσμητική ταινία με ανάγλυφο στην στέψη μια ανατολική διάθεση. Εξαίρετο δείγμα το διώροφο πέτρινο και καταστόλιστο καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, φιλοτεχνημένο από τον Ιωάννη Φωτιάδη.
  Χαρακτηριστικό δείγμα και η παλαιά κρήνη του χωριού. Ανήκει στις κρήνες με συμπαγή πρόσοψη, κατασκευασμένη το 1911, είναι ενσωματωμένη σε τοίχο άλλου αρχιτεκτονήματος. Ανεξάρτητα από το πλάτος και την όλη διευθέτηση της πρόσοψης, το πλαίσιο συνθέτουν δύο πεσσοί ή ημικίονες, με επίκρανα και κιονόκρανα αντίστοιχα, πάνω στα οποία εδράζεται τυφλό αψίδωμα ή αετωματική επίστεψη με ή χωρίς επιστύλιο.
  Οι κάτοικοι ασχολούνται με την παραγωγή σιτηρών, σταφυλιών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Έχει ιδρυθεί γυναικείος συνεταιρισμός ζαχαροπλαστικής που εφοδιάζει με τα φρέσκα γλυκά του όλο το νησί. Από το χωριό Ατσική ξεκινάει χωματόδρομος 20χλμ. που καταλήγει στον ´Αγιο Ερμόλαο, όπου λειτουργεί και καφετέρια - πιτσαρία. Η θάλασσα σχηματίζει πολλούς κολπίσκους με καθαρά νερά και ωραίες αμμουδιές.