ΚΥΘΗΡΑ, Νησί, ΕΛΛΑΔΑ

Τα Κύθηρα είναι προορισμός ήρεμων καλοκαιρινών ρυθμών και για όσους θέλουν να συνδυάσουν τις διακοπές τους με φυσιολατρικές εξορμήσεις, πεζοί ή εποχούμενοι, χωρίς ωστόσο να λείπει η εκτονωτική -ή τονωτική- νυχτερινή διασκέδαση.  Το νησί φημίζεται για τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου που αντανακλούν την γεωμορφία της γειτονικής Πελοποννήσου: Δάση, σπηλιές, φαράγγια, καταρράκτες, προσιτές και απόμακρες παραλίες με άμμο και βότσαλα είναι κάποια από τα δώρα που προσφέρει το νησί στους πιστούς επισκέπτες του. Το εκτενές οδικό δίκτυο συνδέεται με μονοπάτια που το καθένα σε καλεί να ξεστρατίσεις από τον αρχικό προορισμό σου.

Στο νησί δεν συναντιέται μόνο το Αιγαίο με τον Ιόνιο κάτω από το επιβλητικό βλέμμα της Λακωνίας, αλλά και οι πολιτισμοί: η πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά εγγράφεται στα ρωμαϊκά, βυζαντινά και ενετικά μνημεία του νησιού, αλλά και κτίρια τα οποία έχουν αναβιώσει μετά από εξαιρετικές ανακαινίσεις και σήμερα λειτουργούν ως χώροι για τη ζωντανή πολιτιστική ζωή του νησιού, που περιλαμβάνει από μουσική και εκθέσεις μέχρι βιβλιοπαρουσιάσεις και συνέδρια. Πολλές από αυτές τις εκδηλώσεις, οι οποίες συμπληρώνουν τις δυο μεγάλες γιορτές του νησιού τον Αύγουστο και στα τέλη Σεπτεμβρίου διεξάγονται στο Καψάλι, κάτω από την επιβλητική Χώρα, και στον Ποταμό, το κεφαλοχώρι των Κυθήρων.

Τα Κύθηρα θεωρήθηκε ότι ήταν πάντοτε το μάτι της Κρήτης, το μάτι των ελληνικών θαλασσών και η πύλη της Ανατολής. Οι παλαιότερες μαρτυρίες ανθρώπινης παρουσίας στα Κύθηρα ανάγονται στην παλαιολιθική εποχή. Ηδη οι Μινωίτες δημιούργησαν μινωική αποικία, τα λείψανα της οποίας, (ιερό κορυφής, τάφοι κ.α.) ανάγονται στο πρώτο μισό της 2ης χιλιετηρίδας π.Χ. Υστερα οι Μυκηναίοι και στην συνέχεια οι θαλασσοκράτορες Φοίνικες, τον 9ο και 8ο αιώνα π.Χ. δημιούργησαν εμπορικό σταθμό και εκμεταλλεύθηκαν την πορφύρα που αφθονούσε στα παράλια των Κυθήρων. Πορφυρίς ήταν άλλωστε η αρχαιότερη ονομασία των Κυθήρων.

Κύθηρα, ονομάστηκαν ίσως από τον Φοίνικα Κύθηρο.

Ιστορικά στοιχεία

Το αρχαίο λιμάνι του νησιού ήταν η Σκάνδεια, από το οποίο περνούσαν καράβια προερχόμενα από όλα τα μέρη της Μεσογείου. Στην βραχονησίδα Αντιδραγονέρα, κοντά στην αρχαία Σκάνδεια, ήρθε στο φως ένα ιερό της ελληνορωμαϊκής περιόδου όπου βρέθηκαν νομίσματα, τα οποία άφηναν περαστικοί ναυτικοί για τον Ποσειδώνα, προερχόμενοι από τον Εύξεινο, την Αίγυπτο, τα νησιά του Αιγαίου, την Αθήνα, την Ιλλυρία, τη Σικελία, την Καρχηδόνα, μέχρι και τις Βαλεαρίδες νήσους.

Στους ιστορικούς χρόνους στην πρωτεύουσα των Κυθήρων δέσποζε ο αρχαϊκός ναός της Αφροδίτης. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η Ουράνια Αφροδίτη γεννήθηκε μέσα από τους αφρούς της θάλασσας των Κυθήρων. Το ιερό της Αφροδίτης ήταν το πιο φημισμένο στην Ελλάδα. Με την παρακμή του αρχαίου κόσμου τα Κύθηρα περιήλθαν στους Ρωμαίους και αργότερα στους Βυζαντινούς. Κατά τον 12ο αιώνα ο Γεώργιος Παχύς από την Μονεμβασιά παραδίδει το νησί στην μονεμβασιώτικη οικογένεια των Ευδαιμονογιάννηδων. Τότε χτίστηκε η Βυζαντινή πόλη του Αγίου Δημητρίου, η οποία ύστερα από επιδρομή του πειρατή Μπαρμπαρόσα κατεστράφη το έτος 1537. Τα Κύθηρα παρέμειναν στην κυριαρχία των Βενετών από τον 13ο αιώνα μέχρι το 1797, οπότε κατελήφθησαν από τους Γάλλους. Ενα χρόνο αργότερα κατελήφθησαν από τους Ρωσοτούρκους, και το έτος 1800 περιλήφθηκαν στο Ιόνιο Κράτος, (Επτάνησος πολιτεία). Το 1807 τα Κύθηρα καταλαμβάνονται από τους Γάλλους, και από το 1809 τίθενται υπό την διοίκηση των Αγγλων, μέχρι το 1864 οπότε τα Επτάνησα ενσωματώνονται με τον κορμό του ανεξάρτητου μέχρι τότε Ελληνικού κράτους. Εκτοτε τα Κύθηρα μαζί με άλλα νησιά του Ιονίου ακολουθούν την πορεία της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης του ελεύθερου Ελληνικού κράτους.