Ο Νομός Ξάνθης ξεκινά από τα βουνά της
Ροδόπης
με τα παρθένα δάση και την πλούσια χλωρίδα και πανίδα, πλαισιωμένα από το Νέστο
και άλλα μικρότερα ποτάμια που καταλήγουν στο Αιγαίο, στο
Θρακικό
πέλαγος και στη
λίμνη Βιστονίδα
στα νότια του νομού. Ενδιάμεσα τα βουνά μαλακώνουν και δημιουργούν τον πλούσιο
κάμπο της Ξάνθης με ποικίλη γεωργική παραγωγή και τα περίφημα καπνά της, αλλά
και τα βαμβάκια, τα σιτηρά, τα λαχανικά. Και στα πόδια του νομού, το Δέλτα του
Νέστου, οι υδροβιότοποι,
οι παραλίες, η
λίμνη Βιστονίδα.
Ο νομός Ξάνθης, πραγματικά, είναι ένας οικολογικός θησαυρός με ορεινή, πεδινή
και παραθαλάσσια παρουσία. Πουλιά, ερπετά, ζώα, φυτά και δέντρα κατακαλύπτουν
την κάθε περιοχή, άλλα μόνιμα και μοναδικά, άλλα περαστικά. Και η ενόχληση το
ανθρώπου διακριτική στο φυσικό αυτό παράδεισο της περιοχής.
Οι Αρχαίοι Έλληνες στη Μυθολογία τους έδιναν σοβαρή θέση στη
Θράκη.
Έδρα του είχε την περιοχή αυτή ο Αρης, ο θεός του πολέμου. Εδώ, επίσης, βρισκόταν
το ορμητήριο του Βορέα, του Ορφέα και του Διονύσου. Οι αγέρηδες, τα κύματα, η
μουσική και τα μυστήρια με λατρείες της φύσης συνδέονται στενά με τη μεγάλη γη
της
Θράκης. Με τη χλωρίδα
και πανίδα της περιοχής έχουμε μύθους τραγικούς και τρυφερούς, όπως του Τηρέα,
της Πρόκνης, της Φιλομήλας και του Ίτυ, που όλοι μεταμορφώνονται σε πουλιά.
Με τη
λίμνη Βιστονίδα
και τα
Αβδηρα συνδέεται ένας
άθλος του Ηρακλή, με τα άλογα του Διομήδη.
Η περιοχή της νοτιοδυτικής Θράκης κατοικείται από το 10.000 π.Χ. Από
τη νεολιθική περίοδο (4500-3000 π.Χ.) εντοπίστηκαν νεολιθικοί οικισμοί ή αντικείμενα
στην πεδιάδα της Ξάνθης.
Στην εποχή του χαλκού η
Θράκη
δέχεται επίδραση από την
Τροία,
Λέσβο,
Λήμνο
και συντελεί στη διάδοση του πολιτισμού προς τη δύση και το βορρά. Γύρω στο 2000
π.Χ. οι οικισμοί καταστρέφονται λόγω καθόδου νέων ινδοευρωπαϊκών φύλων, ενώ τον
11ο αιώνα π.Χ. άρχισε η εγκατάσταση θρακικών φύλων.
(κείμενο: ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας Ξάνθης
(1999, 2001).
