ΚΕΡΑΣΕΑ, Χωριό, ΧΑΛΚΙΔΑ

  Το χωριό Κερασιά και η περιοχή αυτού βρίσκεται στο βορειότερο άκρο του Δήμου Νηλέα στον οποίο και ανήκει. Η μεγαλύτερή του περιοχή απλώνεται στο ψηλότερο ξηρονορείτικο οροπέδιο, που έχει απλική πτύχωση και γραφική ομορφιά. Είναι δε το οροπέδιο αυτό ομαλό, καλλιεργήσιμο, κατάφυτο από πεύκα, έλατα και βελανιδιές. Στο βάθος προβάλλει ο βραχώδης όγκος του Ξηρού Ορους που η πιο ψηλή του κορυφή φθάνει τα 991μ.
  Βορειοανατολικά από τις λοφοσειρές του Μακρολίβαδου σε μια βαθύσκιωτη πλαγιά από γέρικα πλατάνια είναι κτισμένο το χωριό Κερασιά. Το υψόμετρό του είναι περίπου 560 μ. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες ο πρώτος οικισμός χτίστηκε επί τουρκοκρατίας υπό ποιμένων (βλάχων) της κεντρικής Στερεάς Ελλάδος, με το όνομα "Πεταλούδα", στην περιοχή που είναι σήμερα η εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Η όλη έκταση της περιοχής του χωριού ήταν 21.000 τουρκικών στρεμμάτων. Η περιοχή αυτή τότε ανήκε στον Σαρκαντζήμ Πασά, από τον οποίο την αγόρασαν οι κάτοικοι το έτος 1867. Αργότερα ο παλαιός οικισμός εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοί του μετοίκησαν στη σημερινή θέση του χωριού όπου έκτισαν την εκκλησία "Εισόδια της Θεοτόκου" και Δημ. Σχολείο 1867. (Πρώτος γραμματοδιδάσκαλος ήταν ο Δημήτριος Λειβαδιάς).
  Η τοπική παράδοση λέει ότι στα πρώτα αγροτοποιμενικά σπίτια (καλύβες) υπήρχε μία ή δύο κερασιές που σ' αυτές λένε ότι ανάγεται και η ονομασία του χωριού (φυτώνυμο).
  Οι κάτοικοι εύθυμοι και εργατικοί, σήμερα ασχολούνται περισσότερο με τη γεωργία, υλοτομία και ρητινοκαλλιέργεια. Ο αγροτικός αυτός πληθυσμός διαβιώνει με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής πιστός στις παραδόσεις, στα ήθη και έθιμα της αγροτικής ελληνικής υπαίθρου. Μεταξύ των πολλών εθίμων ξεχωρίζει το χαρωπό και εύθυμο έθιμο της Πιπεριάς και το τόσο σατιρικό έθιμο της Γκαμήλας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Νηλέως.