ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ, Κωμόπολη, ΜΥΤΙΛΗΝΗ

  Το όνομά του πήρε από την ένωση των λέξεων "Πολλά ίχνη", γιατί κατά την προφορική παράδοση, πολλά μικρά χωριουδάκια (ίχνη) κυρίως παραλιακά, για τον φόβο των Σαρακινών Πειρατών, αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν στη σημερινή τοποθεσία, που βρίσκεται μακριά από την θάλασσα, περιβάλλεται από υψώματα και είναι αόρατη, τόσο από τον Κόλπο της Καλλονής, όσο και από το Αιγαίο Πέλαγος.
  Τα ευρήματα, που εμφανίζονται κατά καιρούς, κατά την ανόρυξη πηγαδιών ή θεμελίων σπιτιών (γιατί αρχαιολογική έρευνα δεν έγινε ποτέ) επιβεβαιώνουν ως ένα σημείο την παραπάνω παράδοση.
  Εξάλλου και το όνομα ορισμένων τοποθεσιών είναι συνυφασμένο με θρύλους και παραδόσεις. Λέγεται π.χ. ότι στην τοποθεσία της σημερινής Νυφίδας γινόταν ένας γάμος και ότι προτού στρωθούν τα τραπέζια κτύπησαν οι πειρατές και πως σώθηκε η νύφη φεύγοντας καβάλα στο άλογο του γαμπρού. Στο δρόμο καθώς σκαρφάλωναν τα μονοπάτια, έπεσε το παπούτσι της, και ήταν τόση η τρομάρα αυτών που σώθηκαν, που δεν έσκυψαν να το πάρουν. Πιο πάνω σχίστηκε το μανίκι της νύφης και έμεινε κρεμασμένο σε ένα πουρνάρι. Επιτέλους πήραν την ανάσα τους πολύ μακριά, όπου ξαναβρήκαν το κουράγιο και έστησαν χορό και διασκέδαση και από τότε οι τοποθεσίες λέγονται "Νυφίδα", "Παπούτσι", "Μανίκι" και "Χορεύτρια".
  Ο τόπος προσφέρεται για κυνήγι, για ψάρεμα υποβρύχιο ή με καθετή και γενικά για όλες τις θαλάσσιες απολαύσεις (μπάνιο, σκι, ναυταθλητισμός) που μπορούν να προσφέρουν τα πεντακάθαρα νερά του Κόλπου. Ηδη η Νυφίδα επί σειρά ετών κατέχει την γαλάζια σημαία της Ε.Ε.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (2000) της Τουριστικής Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.