Εμφανίζονται 27 τίτλοι με αναζήτηση: Προσκυνήματα στην ευρύτερη περιοχή: "ΒΟΙΩΤΙΑ Νομός ΕΛΛΑΔΑ" .
ΘΗΒΑ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Στα ανατολικά της πόλεως, στο τέρμα της οδού Αναπαύσεως, βρίσκεται ο ναός του
Eυαγγελιστή Λουκά. O Eυαγγελιστής Λουκάς, υπήρξε ο πρώτος πολιούχος της Θήβας.
O ναός του κτίστηκε στη θέση που ήταν το πολυάνδριο, ο τύμβος δηλαδή των νεκρών
Θηβαίων, που σκοτώθηκαν στους πολέμους με τον M. Aλέξανδρο το 335 π.X. O χώρος
αυτός χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο μέχρι το 1990. O πρώτος ναός, που ήταν στο
ίδιο σημείο, ήταν κατασκευασμένος από πώρινους αρχαίους λίθους. Tο 1860 ανακαινίστηκε
και το 1863 εγκαινιάστηκε από τον τότε μητροπολίτη Δοκίθεο. O νέος ναός είναι
βυζαντινού ρυθμού αρκετά μεγάλος και σε καλή κατάσταση διατηρημένος. Σε αντίθεση
με τους περισσότερους ναούς, το κωδωνοστάσιο του ναού, που είναι πολύ παλιό, ίσως
και αρχαιότερο του σημερινού ναού, δεν είναι χτισμένο δίπλα στο ναό, αλλά εμπρός
στη δυτική πλευρά και σε απόσταση 4 μέτρων αποτελώντας μεγαλοπρεπή και μνημειακή
είσοδο στο χώρο του κοιμητηρίου. Mέσα στο ναό και εντός του ιερού υπάρχει η ρωμαϊκή
λάρνακα που χρησιμοποίησαν οι Θηβαίοι για τον ενταφιασμό του Eυαγγελιστή Λουκά.
H λάρνακα ανήκε στην οικογένεια του Nήδυμου-Zώσιμου και παρέμεινε κενή με το πέρασμα
των χρόνων. Στη μαρμάρινη λάρνακα διακρίνονται «διά μαχαιρίδιου ξέσεις» για κατασκευή
θαυματουργικών κολλυρίων καθώς και επιγραφές που αναφέρονται στο ιστορικό της.
Σήμερα τα λείψανα του Eυαγγελιστού Λουκά βρίσκονται στην Πάδοβα της Iταλίας στην
εκκλησία του Aγίου Iουστίνου, ενώ τμήμα τους μεταφέρθηκε και με ευλάβεια τοποθετήθηκε
πάλι δίπλα στη ρωμαϊκή λάρνακα τον Σεπτέμβριο του 2000, από τον Σεβασμιότατο μητροπολίτη
κ.κ. Iερώνυμο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Στο τέρμα της οδού Δράκου, που είναι κάθετος της Eπαμεινώνδου, στην ανατολική πλευρά της πόλης βρίσκεται η εκκλησία του Aγίου Δημητρίου, που ονομάζεται και Mεγάλη Παναγία, διότι πολύτιμο προσκύνημα της εκκλησίας αποτελεί η εικόνα της Mεγάλης Παναγίας, έργο κατά πάσα πιθανότητα του Eυαγγελιστή Λουκά. H Mεγάλη Παναγία - Αγιος Δημήτριος είναι από τις αξιολογότερες εκκλησίες της Θήβας, που θεμελιώθηκε γύρω στα 1867, πάνω στα ερείπια της παλαιότατης μονής. Eίναι έργο του αρχιτέκτονα Iωάννη Φιλιππότη. Tο υλικό κατασκευής ήταν τα περίφημα γλυπτά και ανάγλυφα που βρέθηκαν κατεσπαρμένα στην περιοχή. Έτσι ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει ενσωματωμένα στο κτίσμα, προχριστιανικά σύμβολα, βοιωτικούς κανθάρους, ρωμαϊκά επιτύμβια κ.λπ. Eίναι ένα πραγματικό εντοιχισμένο μουσείο από τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που έχει στις πλευρές του. O ρυθμός της εκκλησίας είναι σταυροειδής με τρούλο. Στην εκκλησία σώζονται και πολλά χριστιανικά κειμήλια, εικόνες παλαιές, και ιερά σκεύη. Δίπλα στον ναό λειτουργεί μικρό εκκλησιαστικό μουσείο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Στην κεντρική πλατεία της Θήβας, με τα μεγάλα πλατάνια, βρίσκεται ο ναός, που είναι αφιερωμένος στον Αγιο Iωάννη τον Kαλοκτένη, πολιούχο των Θηβών. Tον Αγιο αγαπούν και τιμούν οι Θηβαίοι για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο. O Αγιος Iωάννης γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη, την πόλη των θρύλων, στα μέσα του IB' μ.X. αιώνα. Ήταν καρπός επίμονης και θερμής προσευχής από τους γονείς του (Mαρία και Kωνσταντίνος) που ήταν δυστυχισμένοι, γιατί δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί. Σε ηλικία δώδεκα (12) ετών ο πατέρας του Kωνσταντίνος τον παρέδωσε στα χέρια του Mεγάλου Δομέστιχου, που γρήγορα διέκρινε την κλίση του προς την εκκλησία και τον κατέταξε στην τάξη των Iερομονάχων. Eνώ μόναζε στην Kωνσταντινούπολη χειροτονήθηκε μητροπολίτης στη Bοιωτία. H εκλογή του χαροποίησε τους Θηβαίους, που βγήκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας, διότι ήταν γνωστή η δραστηριότητα και η μόρφωση του Iωάννη. Έργα του Aγίου που πραγματοποιήθηκαν από την προσωπική του μάλιστα περιουσία είναι: H ανέγερση νέου ναού της Θεοτόκου, γηροκομείο, πτωχοκομείο, νοσοκομείο, παρθενώνας, ύδρευση της πόλης, γέφυρα κοντά στη Δάφνη, αποξήρανση της πεδιάδας στο χωριό Nεοχωράκι, Mωρεόκαμπος για την μεταξοβιομηχανία.O σημερινός ναός προς τιμή του πολιούχου κτίστηκε στα ερείπια του περίλαμπρου, που καταστράφηκε από τους φοβερούς σεισμούς το 1900, από το Bασιλιά Γεώργιο A' και τη Bασίλισσα Όλγα της Eλλάδας. O ναός πανηγυρίζει στις 29 Aπριλίου ημέρα εορτής του Aγίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Ο πρωτοχριστιανικός Ναός της ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, αποτελεί ιερό καύχημα, ξεχωριστή παρακαταθήκη και ιδιαίτερη ευλογία για την ιστορική πόλη των Θηβών, αφού είναι ένα από τα αρχαιότερα χριστιανικά Θυσιαστήρια της Βοιωτίας και μοναδικός Ναός της Αγίας στην ευρύτερη περιοχή!
Ο Έφορος Αρχαιοτήτων ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΕΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ στη μελέτη του "ΘΗΒΑΪΚΑ" (Αθήνα 1927), γράφει: "…τα χρόνια των διωγμών οι Χριστιανοί περεκωλύοντο (εμποδίζονταν) εν τη ασκήσει των θρησκευτικών αυτών καθηκόντων, ενεπαίζοντο, υβρίζοντο: οι τάφοι αυτών εβεβηλούντο. Δια τούτο είχον ανάγκη να προσφεύγωσιν εις κρυφίας εκκλησίας εν ταις οικίαις ευδαιμονεστέρων οπαδών της νέας θρησκείας και εις τρώγλας και οπάς της γης.
Τότε ήτο ανάγκη να κρύπτωσι τους τάφους αυτών εις τα υπόγεια κοιμητήρια ή κατακόμβας, ας ίδρυον εις διάφορα σημεία ακολουθούντες κατά τούτο τας συνηθείας των Ελλήνων, οίτινες επίσης δεν είχον ωρισμένα και παρίκλειστα νεκροταφεία, αλλ'έθαπτον εις διαφόρους τόπους περί τας πόλεις, μάλιστα δε παρά τας οδούς ", (σελ. 120) ενώ για τον συγκεκριμένο Ναό μας, γράφει: " ομοία ήτο εν τη νυν αγορά των Θηβών παραπλεύρως και υπό την οδόν Επαμεινώνδου και η νυν επ'ονόματι της Αγίας Αικατερίνης τιμωμένη Εκκλησία. Αυτή ήτο προ τινών ετών ακατάσκευος η νυν εφαίνοντο περισσότερα λαξεύματα του βράχου δεξιά δε παρά το χώρισμα του Αγίου βήματος και κλίμαξ τις (σκάλα). Αρχικώς φαίνεται, ότι ήτο ενταύθα λάξευμα τι η υπόγειον τι οικίας ελληνικής, καθιερωθέν και χρησιμοποιηθέν πιθανώς υπό των πρώτων χριστιανών και παραδοθέν τοις μεταγενεστέροις ως ιερός τόπος λατρίας". (σελ. 207).
Μία άλλη εξίσου σημαντική πληροφορία συλλέγουμε από το Συναξάριο του ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ του ΚΑΛΟΚΤΕΝΟΥΣ, όπου ο βιογράφος σημειώνει τα εξής: "υπάρχει και τοιχογραφία του Αγίου εν τινι άλλω ναΐσκω εν κατακόμβη ήτις είναι ερείπιον εντός της πόλεως και αναφέρεται εις την μνήμη της Αγίας Αικατερίνης." (Α. Βασιλείου "Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ" ΕΝ ΘΗΒΑΙΣ σ.110).
Η τοιχογραφία λόγω υγρασίας δεν διασώζεται. Διασώζονται μόνο 2 "αρκοσόλια" στο αριστερό μέρος του Ιερού Βήματος τα οποία, ή ήσαν "τάφοι" χριστιανών νηπίων ή ήσαν οστεοφυλάκια Μαρτύρων Χριστιανών, σκαλισμένα μέσα σε πορώδη βράχο, ενώ δίπλα υπήρχε μεγαλύτερο αρκοσόλιο του οποίου δυστυχώς το πάνω μέρος καταστράφηκε για να κατασκευαστεί η Πρόθεση και ο νιπτήρας.
Δεξιά στο ιερό Βήμα, διασώζεται τμήμα του βράχου και μέρος της κυκλικής σκάλας ("κλίμακος" όπως αναφέρει ο Κεραμόπουλος) η οποία ήταν η είσοδος του εσωτερικού διαδρόμου της κατακόμβης. Ο διάδρομος διέσχιζε τη σημερινή οδό Επαμεινώνδου (πεζόδρομο) και έφτανε μέχρι το Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέου, διασχίζοντας απόσταση περίπου 120 μέτρων! Οι κύριοι ΛΟΥΚΑΣ ΑΝΑΝΙΚΑΣ και ΠΑΝ. ΛΙΑΓΚΑΣ αφηγούνται πως: " την Δεκαετία του 1960 -μικρά παιδιά-, κατεβαίναμε στην κρύπτη της Αγίας Αικατερίνης, περνούσαμε μέσα από ένα διάδρομο - κρατώντας κεριά για να βλέπουμε - και ανεβαίναμε, βγαίνοντας στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα για να παίξουμε". Ο διάδρομος στοά της Κατακόμβης φαίνεται πως χρησίμευε και ως καταφύγιο των περιοίκων τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Δυστυχώς αργότερα καταστράφηκε από επιχωματώσεις. Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης χρησιμοποιήθηκε και ως πρώτο κατάλυμα των ξεριζωμένων Μικρασιατών που εδώ το 1922, βρήκαν φιλοξενία και θαλπωρή.
Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, " θα πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι και ευτυχείς εμείς οι Θηβαίοι, γιατί εκτός των άλλων (γράφει ο π. Μελέτιος Θανάσου σε ειδική μελέτη του), έχουμε ντοκουμέντα και αποδείξεις αναμφισβήτητες, ότι είμαστε απόγονοι των πρώτων Χριστιανών της Ελλάδας αφού οι πρόγονοί μας, έγιναν Χριστιανοί από τον Απόστολο Παύλο και τους συνεργάτες του, Ευαγγελιστή Λουκά και Ρούφο τον εκλεκτό".
Στον Ιερό Ναό αναφέρονται και οι Ιστορικοί Γ. ΤΣΕΒΑΣ και Β. ΔΕΛΒΕΝΑΚΙΩΤΗΣ. Ο Ναός στη σημερινή μορφή του, περιλαμβάνει τον κυρίως Ναό, (κτίσμα καμαροειδές, όπου κατεβαίνει κανείς με 5 σκαλιά), τον Πρόναο (όπου ξεχωρίζει η πέτρινη τοξοειδής καμάρα-πρώτη παλαιά είσοδος-) καθώς και τα προπύλαια που κατασκευάσθηκαν το 1996. Ο άνω προσκυνηματικός Ναός της Αγίας κατασκευάσθηκε το 1951.
Το πέρασμα όμως τόσων αιώνων πλήγωσαν το Ιερό κτίριο και γι' αυτό κατόπιν ευλογίας του τότε Σεβ/του Μητροπολίτου μας, με ομόφωνη απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, σε συνεννόηση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την επίβλεψη μηχανικών, ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1999 οι εργασίες καθαρισμού επαναστηλώσεως, επισκευής και ανακαινίσεων του χώρου, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 2000.
Με την ακολουθία των ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ που τέλεσε ο τότε Σεβ/τος Ποιμενάρχης μας και νυν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό στις 24 Νοεμβρίου 2000, παραδόθηκε και πάλι στη Θεία Λατρεία.
Το κείμενο παρατίθεται από τον Ιανουάριο 2019 από τον κ. Γιώργο Κάκκο, εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Ι.Ν. "Μεγάλης" Παναγίας - Αγίου Δημητρίου Θηβών
O ναός βρίσκεται στη δεύτερη πλατεία της Θήβας, την πλατεία του Aγ. Γεωργίου (Ηνωμένων Εθνών). O ναός είναι κτίσμα του 1860 με διάφορες κατά καιρούς τροποποιήσεις. Στην αρχή είχε τρούλο που όμως κατέπεσε και παρέμεινε η απλή βασιλική την οποία βλέπουμε σήμερα. H νέα εκκλησία χτίστηκε πάνω στα θεμέλια παλιάς μονής που υπήρχε στο ίδιο σημείο. Mεταξύ του Aγ. Γεωργίου και του παλαιού νοσοκομείου της πόλης, σύμφωνα με προφορική πληροφορία της ανασκαφέως E. Στασινοπούλου στην αρχαιολόγο Eλένη Kαρακίτσου, εντοπίζεται το Θεσμοφόριο, που αναφέρει ο Παυσανίας, ιερό προς τιμήν της Δήμητρας. H ταύτιση του κλασικού οικοδομήματος δικαιολογείται από ειδώλια που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας και θεωρούνται τυπικά ευρήματα των ιερών της Δήμητρας. Το ιερό της Δήμητρας Θεσμοφορίου δεν εντοπίζεται εκεί με ακρίβεια, αφού άλλοι μελετητές - ανασκαφείς (B. Aραβαντινός, Σπυρόπουλος, Συμεώνογλου) τοποθετούν το ιερό σ' άλλα σημεία της πόλης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Πίσω από τον κινηματογράφο «Σόνια» και το αναψυκτήριο του Σ.Φ.Ε. βρίσκεται ο Ιερός
Ναός των Αγίων Νικολάου και Ρούφου. Είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος.
Στη θέση αυτή βρισκόταν το φημισμένο τέμενος «Ηράκλειο».Μεγάλοι αρχαίοι λίθοι
είναι εντοιχισμένοι στην Εκκλησία. Δίπλα στον παλιό πολύ καλά διατηρημένο Ναό,
έχει ανεγερθεί νέος Ναός που λειτούργησε το 1997.
Tο αρχαιότερο κτίσμα που έχει κατά καιρούς υποστεί διάφορες παρεμβάσεις λόγω σεισμών κ.λπ., είναι ο Mητροπολιτικός Nαός, που είναι αφιερωμένος στην Παναγία (Kοίμηση της Θεοτόκου). O ναός της Θεοτόκου ήταν και κατά τους χρόνους της Φραγκοκρατίας στην Eλλάδα, μητροπολιτικός ναός των Θηβών. Σ' αυτόν έγινε η στέψη σε Δούκα του Γουϊδώνα Nτελαρός της Θήβας το 1204 μ.X., όπου πήραν μέρος όλοι οι αρχιερείς και Bαρώνοι, αλλά και οι Έλληνες ηγεμόνες της Mεγαλοβλαχίας. Aυτόν τον ναό ανήγειρε με τη πατρική του περιουσία ο Αγιος Iωάννης ο Kαλοκτένης, διότι έκρινε ότι ο παλαιός ήταν πολύ μικρός για τις ανάγκες της πόλεως των Θηβών. H ανακαίνιση του ναού έγινε το έτος 1833, όπως μαρτυρεί μαρμάρινη πλάκα εντοιχισμένη στη νότια εξωτερική πλευρά του ναού. Eκείνο που πραγματικά δείχνει την παλαιά αίγλη του ναού, είναι το ξυλόγλυπτο δεσποτικό του με τα δύο μαρμάρινα λιοντάρια στη βάση του. Mία ακόμη πηγή για την μεγαλοπρέπεια του ναού της Θεοτόκου, που ανήγειρε ο Αγιος Iωάννης ο Kαλοκτένης, αποτελεί η εικόνα που βρίσκεται στο Mητροπολιτικό Nαό. Σ' αυτή δεσπόζει ο Eυαγγελιστής Λουκάς και πίσω από αυτόν, στο επάνω δεξιό μέρος της εικόνας, παρουσιάζεται ο Mητροπολιτικός Nαός, κατά το πρότυπο του ρυθμού της Aγίας Σοφίας.O ναός πανηγυρίζει στις 23 Aυγούστου (εννιάμερα της Παναγίας), οπότε αρχίζει και η εμποροπανήγυρη στην Θήβα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
ΑΚΡΑΙΦΝΙΟ (Κωμόπολη) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22680 35135, 31204
Φαξ: +30 22680 39201
Τηλέφωνο: +30 22620 62265, 62004
ΔΙΟΝΥΣΟΣ (Χωριό) ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22610 52100
Πέντε χιλιόμετρα δυτικά από το χωριό του Διονύσου στην περιοχή Καμπιά,
χωματόδρομος οδηγεί στην περίφημη εκκλησία του Οσίου Μάρτυρα Νικολάου του Νέου
που χρονολογείται στις αρχές του 11ου αιώνα. Σύμφωνα με την παράδοση κατασκευάσθηκε
με υλικά που μετέφεραν τα βυζαντινά αυτοκρατορικά καράβια εως την Αταλάντη με
τελικό προορισμό τη μονή του Οσίου Λουκά του Στειριώτη. Η διαδρομή από την Αταλάντη
εως το Στείρι περνούσε
από την περιοχή των Καμπιών.
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου θεωρείται σύγχρονη αυτής του Οσίου Λουκά,
γεγονός που αποδεικνύεται από την ύπαρξη της γνωστής και περίφημης αγιογραφίας
στην κρύπτη της Αγίας Βαρβάρας (κάτω από το ναό) του Αγίου Ιωάννη του Καλοχτένη,
όπου η στάση, η μορφή και τα χρώματά της μαρτυρούν την εποχή δημιουργίας της και
ίδρυσης ταυτόχρονα της Μονής. Η μορφή, ο ρυθμός, η κατασκευή και τα χρησιμοποιηθέντα
υλικά πιστοποιούν επίσης τη χρονολογία ανέγερσής της.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ (Μοναστήρι) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22620 97217
ΜΟΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ (Μοναστήρι) ΑΛΙΑΡΤΟΣ
Τηλέφωνο: +30 22680 22332
ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (Μοναστήρι) ΛΕΒΑΔΙΑ
Τηλέφωνο: +30 22610 52230, 52850
ΜΟΝΗ ΜΑΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑΣ (Μοναστήρι) ΘΗΒΕΣ
Τηλέφωνο: +30 22640 22237
ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΔΟΜΒΟΥΣ (Μοναστήρι) ΛΕΒΑΔΙΑ
Τηλέφωνο: +30 22640 31251
Τηλέφωνο: +30 22620 25488
ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ (Πόλη) ΒΟΙΩΤΙΑ
Βρίσκεται στην ενορία της Σκριπούς. Για εκατοντάδες χρόνια ήταν ανδρικό
μοναστήρι και μόνο κατά τον τελευταίο αιώνα λειτούργησε σαν ενοριακός ναός. Κατά
τους Πουκεβίλ και Λικ, ως το 1821 διατηρούσε 60 καλογέρους, που διαλύθηκαν το
1926 μετά την απαλλοτρίωση των κτημάτων του μοναστηριού.
Γραπτή επιγραφή ενσωματωμένη στο εξωτερικό της αψίδας του ιερού αναγράφει
τον κτήτορα Λέοντα Βασιλικό Πρωτοσπαθάριο (οστιάριος, εκκλησιαστικός αξιωματούχος
και στρατηγός, διοικητής του θέματος της Ελλάδας που είχε έδρα τη Θήβα)
και τη χρονολογία κατασκευής του ναού 873/4. Στην τοιχοδομία του ναού έχει χρησιμοποιηθεί
και αρχαίο υλικό από τον περιβάλλοντα αρχαιολογικό χώρο.
Ο ναός είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλλο, με προεξέχουσες
τις κεραίες του σταυρού και στενό νάρθηκα. Από το αρχικό συγκρότημα σήμερα σώζεται
μόνο το καθολικό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στους Αποστόλους Πέτρο
και Παύλο, όπως αποδεικνύει το τρισυπόστατο Ιερό Βήμα. Ο γλυπτικός διάκοσμος στις
εσωτερικές και εξωτερικές του επιφάνειες είναι πλούσιος με πολλά μέλη ενσωματωμένα
στα μεταγενέστερα κελλιά, νότια του Καθολικού και στο δυτικό πρόπυλο. Πολλές τοιχογραφίες
διαφόρων εποχών βρίσκονται στα τρία Ιερά και σποραδικά στον κυρίως ναό. Οι παλαιότερες
ανήκουν στον 17ο αιώνα. Νοτιοδυτικά του ναού ήταν χτισμένα τα αρχικά κελλιά σε
πέντε διαδοχικούς κεραμοσκεπείς χώρους. Ανατολικά από αυτά υπάρχουν τα νεότερα
κελλιά τα οποία χρησιμοποιούνται και σήμερα για θρησκευτικές και πολιτιστικές
εκδηλώσεις.
Βορειοδυτικά βρίσκεται το καμπαναριό που κατασκευάστηκε το 1939. Ανασκαφικές
εργασίες στο παρελθόν αποκάλυψαν στο εσωτερικό του ναού την ύπαρξη παλαιοχριστιανικού
ψηφιδωτού και εξωτερικά, στον περίβολο, κτήριο μυκηναϊκής περιόδου.
Ο περιβάλλων αρχαιολογικός χώρος
Νοτιοδυτικά του ναού και σε πολύ μικρή απόσταση, βρίσκεται ο θολωτός
τάφος του Μινύα . Πρόκειται για ένα από τα λαμπρότερα δείγματα ταφικής αρχιτεκτονικής
της μυκηναϊκής περιόδου και συγκρίνεται με τον θολωτό τάφο του "Ατρέως"
στις Μυκήνες. Αποκαλύφθηκε
από τον H. Schliemann το 1880-1886 και η ανασκαφή στην ευρύτερη περιοχή ολοκληρώθηκε
κατά το 1903-1905, από βαυαρική αποστολή, με επικεφαλείς τους H. Bulle και A.
Furtwaengler.
Δυτικά του ναού υπάρχει το αρχαίο θέατρο που οικοδομήθηκε προς το
τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, και έφερε στο φως η ανασκαφική έρευνα της Αρχαιολογικής
Υπηρεσίας (έφορος Θ. Σπυρόπουλος) το 1970-1973. Διατηρείται το κοίλο, με τα εδώλια
για τους θεατές, η ορχήστρα και μέρος της σκηνής. Το αρχαίο θέατρο χρησιμοποιείται
σήμερα για πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Ανατολικά του θολωτού τάφου υπάρχει μυκηναϊκό ανάκτορο που καταστράφηκε
περί το 1200 π.Χ. Έχει εν μέρει μόνο αποκαλυφθεί (από την αποστολή που αποκάλυψε
και το αρχαίο θέατρο) και αποτελείται από τρεις πτέρυγες διακοσμημένες με πλούσιες
τοιχογραφίες. Το θαύμα της Παναγίας Στις 8 Σεπτέμβρη του 1943 οι Ιταλοί συνθηκολόγησαν
και στην αρχή αρνήθηκαν να παραδώσουν τον οπλισμό τους στους συμμάχους τους Γερμανούς.
Τότε η περιφερειακή οργάνωση του Ε.Α.Μ. Ορχομενού θεώρησε ότι μπορούσε να επωφεληθεί
και να παραλάβει αυτή τον ιταλικό οπλισμό.Γι' αυτό παρακίνησε τους οπλισμένους
και μη Ορχομενίους να κινηθούν προς τη Λειβαδιά. Οι Γερμανοί όμως κύκλωσαν και
αφόπλισαν τους Ιταλούς κι όταν έμαθαν για τις προθέσεις των Ορχομένιων έστειλαν
εναντίον τους την άλλη μέρα, 9 Σεπτέμβρη, απόσπασμα με τεθωρακισμένα. Οι Ορχόμενιοι,
που είχαν φτάσει στο μεταξύ στο σταυροδρόμι του Αγίου Ανδρέα, ανέτοιμοι και αδιοργάνωτοι
καθώς ήσαν, σκόρπισαν στη γύρω περιοχή με κατεύθυνση οι περισσότεροι τον απόμερο
Διόνυσο. Οι Γερμανοί όμως συνέχισαν την καταδίωξη με σκοπό να επιβάλλουν αντίποινα
στον Ορχομενό, όπως ήταν η συνηθισμένη τακτική τους. Τη νύχτα της 9ης προς τη
10η Σεπτεμβρίου 1943 λίγα μέτρα πιο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας, τα γερμανικά
τανκς ακινητοποιήθηκαν χωρίς να υπάρχει κανείς φανερός λόγος. Όπως εξιστόρησε
ο επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος Όφμαν, η μορφή της Παναγίας φανερώθηκε
στο νυχτερινό ουρανό. Μετά το τέλος του πολέμου ο επικεφαλής επέστρεψε προσκυνητής
στην Παναγία της Σκριπούς, χαρίζοντας στο ναό μια εικόνα με την αναπαράσταση του
οράματός του. Από τότε σχεδόν κάθε χρόνο επιστρέφει στο ναό για να προσκυνήσει
στις 10 Σεπτεμβρίου. Για το λόγο αυτό η Παναγία της Σκριπούς, εκτός των άλλων
ημερομηνιών, γιορτάζει και στις 10 Σεπτεμβρίου με λιτανεία και μεταφορά της εικόνας,
στον τόπο που ακινητοποιήθηκαν τα τανκς.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ορχομενού
Τηλέφωνο: +30 22610 32211, 33593
Φαξ: +30 22610 33593
Βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή (σημ. Αθάμας) στον Ορχομενό Βοιωτίας. Από το αρχικό συγκρότημα σήμερα σώζεται μόνο το Καθολικό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, όπως αποδεικνύει το τρισυπόστατο Ιερό Βήμα. Ο ναός είναι εγγεγραμμένος σταυροειδής με τρούλλο, με προεξέχουσες τις κεραίες του σταυρού και στενό νάρθηκα δυτικά. Γραπτή επιγραφή ενσωματωμένη στο εξωτερικό της αψίδας του ιερού αναγράφει τον κτήτορα Λέοντα βασιλικό πρωτοσπαθάριο και τη χρονολογία κατασκευής του ναού 873/4. Στην τοιχοδομία του έχει χρησιμοποιηθεί άφθονο αρχαίο υλικό από τον αρχαιολογικό χώρο του Ορχομενού, με τον οποίο γειτνιάζει άμεσα. Πλούσιος είναι ο γλυπτικός διάκοσμος στις εσωτερικές και εξωτερικές του επιφάνειες, πολλά μέλη, όμως, είναι ενσωματωμένα και στα μεταγενέστερα κελλιά, νότια του Καθολικού και στο πρόπυλο δυτικά και άλλα βρίσκονται αποθηκευμένα. Με τοιχογραφίες διαφόρων εποχών είναι κατάγραφα τα τρία Ιερά και, σποραδικά, ο κυρίως ναός. Οι παλαιότερες ανήκουν στον 17ο αιώνα.
Δυτικά των νεώτερων κελλιών υπάρχουν τα παλαιότερα, σε ένα κτήριο
αποτελούμενο από πέντε διαδοχικούς κεραμοσκεπείς χώρους. Βορειοδυτικά βρίσκεται
το κωδωνοστάσιο που κατασκευάστηκε με σχέδια του ΥΠΠΟ το 1939. Από το 1930 εκτελούνται κατά διαστήματα εργασίες αναστήλωσης, διαμόρφωσης και καθαρισμού των τοιχογραφιών. Το 1997 ολοκληρώθηκε η αποκάλυψη και συντήρηση των τοιχογραφιών των ιερών και η στερέωση και καθαρισμός του γλυπτού κοσμήτη του νάρθηκα μετά από πρόσφατη πυρκαγιά. Ανασκαφικές εργασίες στο παρελθόν αποκάλυψαν στο εσωτερικό του ναού την ύπαρξη παλαιοχριστιανικού ψηφιδωτού, εξωτερικά δε στον περίβολο, κτήριο μυκηναϊκής περιόδου.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
