Εμφανίζονται 34 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικά ευρήματα: στην ευρύτερη περιοχή: "ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ Περιφέρεια ΕΛΛΑΔΑ" .
ΡΟΔΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
154 αγγεία ευρέθησαν στη Ρόδο.
ΕΜΠΟΡΕΙΟΣ (Οικισμός) ΣΥΜΗ
Στην θέση Νημπορειό σώζονται ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής. Επίσης στα εκκλησάκια της περιοχής μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη σε δεύτερη χρήση.
ΚΩΣ (Αρχαία πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
ΡΟΔΟΣ (Αρχαία πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
ΚΥΘΝΟΣ (Νησί) ΚΥΚΛΑΔΕΣ
Collection: Athens, National Archaeological Museum
Subject: A hero, Asklepios and four Asklepiades, and a worshipper
ΡΟΔΟΣ (Αρχαία πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Γλυπτοθήκη Μονάχου: τμήμα επιτύμβιας στήλης με την ανάγλυφη αναπαράσταση γυναικείας μορφής.
Βοστώνη, Μουσείο Καλών Τεχνών
ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ (Νησί) ΚΥΚΛΑΔΕΣ
Collection : Athens, National Archaeological Museum
ΡΟΔΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Museum of Art, Rhode Island School of Design
Collection: Paris, Musee du Louvre
ΜΗΛΟΣ (Νησί) ΚΥΚΛΑΔΕΣ
Aποτελείται από περίτμητο έλασμα που περιθέεται στα άκρα του από στρεπτό
σύρμα εξωτερικά και λεπτή κοκκίδωση εσωτερικά. Tο κέντρο του εξάφυλλου ρόδακα
καταλαμβάνει κεφάλι λιονταριού που βρυχάται. Πρόσθετη από λεπτό έλασμα είναι η
μυτερή γλώσσα που προβάλλει. Πάνω σε κάθε φύλλο από ένας διπλός ρόδακας στολισμένος
κι αυτός με συρματερή και κοκκιδωτή διακόσμηση. Mικρές κουκκίδες σε συστάδες ανά
τρεις ή επτά περιβάλλουν τους μικρούς ρόδακες και το λιοντάρι.
Aριστουργηματικό έργο μηλιακού εργαστηρίου, θα στόλιζε μαζί με τους
χρυσούς ρόδακες του Eθνικού
Aρχαιολογικού Mουσείου Xρ. 1177, 1179-1181, κάποιο δερμάτινο ίσως διάδημα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
ΚΑΡΠΑΘΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Perseus Coin Catalog
ΑΝΑΛΗΨΗ (Λιμάνι) ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ
ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ (Νησί) ΚΥΚΛΑΔΕΣ
Τάφους που ανάγονται στην περίοδο 3000-2500 π.Χ. πρωτοανακάλυψαν στην
Αντίπαρο το 1883 ο Αγγλος αρχαιολόγος Μπεντ και οι αδελφοί Σουάν, που έκαναν ανασκαφές
στις θέσεις Απάντημα, Σωρός
και Πεταλίδες. Ευρήματα ανασκαφών αυτών εκτίθενται σήμερα σε μουσείο του Λονδίνου.
Το 1897, ο θεμελιωτής της ελληνικής προϊστοριολογίας, ο αρχαιολόγος
Χρήστος Τσούντας, έκανε ανασκαφές στην Αντίπαρο, στις θέσεις Απάντημα, Σωρός, Πεταλίδα
και Κρασάδες, ανακαλύπτοντας νεκροταφεία, αγγεία, και μαρμάρινα εδώλια. Ευρήματα
από τις ανασκαφές αυτές εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο της Κοινότητας
Αντιπάρου.
ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ (Νησάκι ερημικό) ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ
Ο Χρήστος Τσούντας πραγματοποίησε επίσης ανασκαφές στο Δεσποτικό,
όπου ανακάλυψε δύο πρωτοκυκλαδικά νεκροταφεία στις τοποθεσίες Λιβάδι και Ζουμπάρια
και επισήμανε λείψανα προϊστορικού οικισμού στη θέση Χειρόμυλοι. Υποστήριξε πως
στα δύο αυτά νησιά, κατά την 3η π.Χ. χιλιετία, ο πληθυσμός ζούσε σε μικρούς οικισμούς
που βρίσκονταν σχετικά μακριά ο ένας από τον άλλο.
Νεώτερες έρευνες πραγματοποίησε στο νησάκι το 1959 η Αρχαιολογική
Υπηρεσία, υπό τον διευθυντή αρχαιοτήτων Νικόλαο Ζαφειρόπουλο. Οι έρευνες επιβεβαίωσαν
το μέγεθος των πρωτοκυκλαδικών οικισμών και, επιπλέον, έφεραν στο φως αρχιτεκτονικά
λείψανα αρχαϊκών και ρωμαϊκών χρόνων. Στη θέση Μάνδρα εντοπίστηκε ένας δωρικού
ρυθμού ναός της ιστορικής περιόδου από λευκό μάρμαρο, οποίος μελετήθηκε το 1980.
Παρ' όλα αυτά, τα υπάρχοντα μέχρι σήμερα στοιχεία για την κατοίκηση
του Δεσποτικού κατά την ιστορική περίοδο είναι ελάχιστα. Γι' αυτό και είναι μεγάλης
σημασίας τα ανακαλυφθέντα τμήματα ενός κούρου και το μισοτελειωμένο μαρμάρινο
κεφάλι ενός μικρού αγαλματιδίου του τρίτου τετάρτου του 6ου π.Χ. αιώνα που ήδη
εκτίθεται στο Μουσείο Κυκλαδικής και Αρχαίας Ελληνικής Τέχνης στην Αθήνα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο της Κοινότητας
Αντιπάρου.
ΚΕΡΟΣ (Λιμάνι) ΚΟΥΦΟΝΗΣΙΑ
Κέντρο πρωτοκυκλαδικής περιόδου (3η χιλιετία). Πλούσια ευρήματα (περιόδου 2600-2200 π.Χ. που ονομάστηκε πολιτισμός Σύρου-Κέρου) αντικείμενα παλαιότερης αρχαιοκαπηλίας ευρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα.
ΡΟΔΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Named after the site where the shape was first identified, Siana, on the island of Rhodes.
ΠΑΡΟΣ (Νησί) ΚΥΚΛΑΔΕΣ
alt. Marmor Parium
A marble stele originally 2 m., 63.5 cm. wide and 12.7 to 15.24 cm.
thick erected in Paros during the third century B.C. This inscription contained
a chronicle of major events over a period of 1,318 years, beginning in legendary
times (the earliest recorded event is the kingship of Kekrops at Athens in 1581/80
B.C.). The chronicle continued down to 264/3, but the latest event recorded on
surviving segments is 299/8. The author of this chronicle is no longer known and
the sources which he used are uncertain.
The events listed illustrate a broad view of human history, in which
literary or religious events are as memorable as military or political affairs.
The entry for the battle of Marathon (490) briefly identifies the date of the
battle, the Persian generals Artaphernes and Datis, and Phainipppos as the person
who was archon at Athens that year. Immediately following, it adds that in this
battle the poet Aeschylus took place at the age of thirty five. The next entry
which covers the year 489/88 gives gives equal emphasis to the victory at Athens
of the poet Simonides and the death of the Persian Emperor Dareios.
Gregory Crane
This text is cited Mar 2003 from Perseus Project URL bellow, which contains interesting hyperlinks
ΒΑΘΥΣ (Χωριό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Το σπήλαιο αυτό βρίσκεται στη βόρεια απότομη βραχώδη πλευρά του στενόμακρου κόλπου
της Ρίνας, του λιμανιού του Βαθύ και σε ύψος 12 περίπου μέτρων από την επιφάνεια
της θάλασσας. Η πρόσβαση σ' αυτό γίνεται μέσω κτιστών σκαλοπατιών, τα οποία κατασκευάστηκαν
το 1922, προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανασκαφή του εσωτερικού του. Αυτό περιλαμβάνει
έναν κύριο χώρο 25 x 12 περίπου μέτρων, με ύψος, που ξεπερνά τα 15 μ. Στα δεξιά,
όπως εισερχόμαστε το έδαφος κατηφορίζει απότομα, καταλήγοντας σε κοιλότητα με
αλμυρό νερό. Ανασκαφές στο εσωτερικό του σπηλαίου διεξήγαγε ο Ιταλός Am. Maiuri
το 1922, οδηγημένος από τον εντοπισμό επιφανειακά οστράκων κεραμικής, χρονολογουμένων
από τα νεολιθικά έως και τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Η έρευνα έφερε στο φως πλούσια
ευρήματα, τα οποία δείχνουν ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα στο σπήλαιο ξεκινά από
τα τέλη της Νεολιθικής Εποχής και συνεχίζεται καθ' όλη τη διάρκεια της Εποχής
του Χαλκού (Πρώϊμη, Μέση και Ύστερη) και κατά τους Γεωμετρικούς Χρόνους. Χρήση
του σπηλαίου διαπιστώθηκε και κατά την Παλαιοχριστιανική Περίοδο. Από τα ευρήματα
του Δασκαλιού ξεχωρίζουν όστρακα, αγγεία, φιάλες κι ένας λίθινος πέλεκυς νεολιθικών
χρόνων, πήλινοι εγχάρακτοι ασκοί της Πρώϊμης Χαλκοκρατίας, θραύσματα μινωϊκών
αγγείων της Υστερομινωϊκής Ι Περιόδου, ένας δισκοειδής πήλινος Μεσομινωϊκός Ι
-ΙΙ λύχνος, ένα χάλκινο ειδώλιο λατρευτή Νεονακτορικών Χρόνων και τέλος γραπτά
όστρακα αγγείων Μυκηναϊκής Περιόδου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
